PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
accognoscor
II sing.
accognoscĕris, accognoscĕre
III sing.
accognoscĭtur
I plur.
accognoscĭmur
II plur.
accognoscimĭni
III plur.
accognoscuntur
IMPERFECT
I sing.
accognoscēbar
II sing.
accognoscebāris, accognoscebāre
III sing.
accognoscebātur
I plur.
accognoscebāmur
II plur.
accognoscebamĭni
III plur.
accognoscebantur
FUTURE
I sing.
accognoscar
II sing.
accognoscēris, accognoscēre
III sing.
accognoscētur
I plur.
accognoscēmur
II plur.
accognoscemĭni
III plur.
accognoscentur
PERFECT
I sing.
accognitus, –a, –um sum
II sing.
accognitus, –a, –um es
III sing.
accognitus, –a, –um est
I plur.
accogniti, –ae, –a sumus
II plur.
accogniti, –ae, –a estis
III plur.
accogniti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
accognitus, –a, –um eram
II sing.
accognitus, –a, –um eras
III sing.
accognitus, –a, –um erat
I plur.
accogniti, –ae, –a eramus
II plur.
accogniti, –ae, –a eratis
III plur.
accogniti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
accognitus, –a, –um ero
II sing.
accognitus, –a, –um eris
III sing.
accognitus, –a, –um erit
I plur.
accogniti, –ae, –a erimus
II plur.
accogniti, –ae, –a eritis
III plur.
accogniti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
accognoscar
II sing.
accognoscāris, accognoscāre
III sing.
accognoscātur
I plur.
accognoscāmur
II plur.
accognoscamĭni
III plur.
accognoscantur
IMPERFECT
I sing.
accognoscĕrer
II sing.
accognoscerēris, accognoscerēre
III sing.
accognoscerētur
I plur.
accognoscerēmur
II plur.
accognosceremĭni
III plur.
accognoscerentur
PERFECT
I sing.
accognitus, –a, –um sim
II sing.
accognitus, –a, –um sis
III sing.
accognitus, –a, –um sit
I plur.
accogniti, –ae, –a simus
II plur.
accogniti, –ae, –a sitis
III plur.
accogniti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
accognitus, –a, –um essem
II sing.
accognitus, –a, –um esses
III sing.
accognitus, –a, –um esset
I plur.
accogniti, –ae, –a essemus
II plur.
accogniti, –ae, –a essetis
III plur.
accogniti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
accognoscĕre
II plur.
accognoscimĭni
FUTURO
II sing.
accognoscĭtor
III sing.
accognoscĭtor
II plur.
–
III plur.
accognoscuntor
PARTICIPIO
PERFECT
accognitus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
accognosci
PERFECT
Singular:
accognitus, –a, –um esse
Plural:
accogniti, –ae, –a esse
FUTURO
accognitum esse
GERUND
accognoscendus, –a, –um
SUPIN
accognitu
View the active form of this verb
accognoscor tr. v. III conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android