adversor - Passive diathesis


transitive verb I conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
adversor
II sing.
adversāris, adversāre
III sing.
adversātur
I plur.
adversāmur
II plur.
adversamĭni
III plur.
adversantur
IMPERFECT
I sing.
adversābar
II sing.
adversabāris, adversabāre
III sing.
adversabātur
I plur.
adversabāmur
II plur.
adversabamĭni
III plur.
adversabantur
FUTURE
I sing.
adversābor
II sing.
adversabĕris, adversabĕre
III sing.
adversabĭtur
I plur.
adversabĭmur
II plur.
adversabimĭni
III plur.
adversabuntur
PERFECT
I sing.
adversatus, –a, –um sum
II sing.
adversatus, –a, –um es
III sing.
adversatus, –a, –um est
I plur.
adversati, –ae, –a sumus
II plur.
adversati, –ae, –a estis
III plur.
adversati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
adversatus, –a, –um eram
II sing.
adversatus, –a, –um eras
III sing.
adversatus, –a, –um erat
I plur.
adversati, –ae, –a eramus
II plur.
adversati, –ae, –a eratis
III plur.
adversati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
adversatus, –a, –um ero
II sing.
adversatus, –a, –um eris
III sing.
adversatus, –a, –um erit
I plur.
adversati, –ae, –a erimus
II plur.
adversati, –ae, –a eritis
III plur.
adversati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
adverser
II sing.
adversēris, adversēre
III sing.
adversētur
I plur.
adversēmur
II plur.
adversemĭni
III plur.
adversentur
IMPERFECT
I sing.
adversārer
II sing.
adversarēris, adversarēre
III sing.
adversarētur
I plur.
adversarēmur
II plur.
adversaremĭni
III plur.
adversarentur
PERFECT
I sing.
adversatus, –a, –um sim
II sing.
adversatus, –a, –um sis
III sing.
adversatus, –a, –um sit
I plur.
adversati, –ae, –a simus
II plur.
adversati, –ae, –a sitis
III plur.
adversati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
adversatus, –a, –um essem
II sing.
adversatus, –a, –um esses
III sing.
adversatus, –a, –um esset
I plur.
adversati, –ae, –a essemus
II plur.
adversati, –ae, –a essetis
III plur.
adversati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
adversāre
II plur.
adversamĭni
FUTURO
II sing.
adversātor
III sing.
adversātor
II plur.
III plur.
adversantor
PARTICIPIO
PERFECT
adversatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
adversāri
PERFECT
Singular:
adversatus, –a, –um esse
Plural:
adversati, –ae, –a esse
FUTURO
adversatum esse
GERUND
adversandus, –a, –um
SUPIN
adversatu

View the active form of this verb




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ADVERSOR100}}
---CACHE---