ăgōnizor - Active diathesis
deponent intransitive verb I conjugation
See the translation of this word
DEPONENT FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
ăgōnizor
II sing.
ăgōnizāris, ăgōnizāre
III sing.
ăgōnizātur
I plur.
ăgōnizāmur
II plur.
ăgōnizamĭni
III plur.
ăgōnizantur
IMPERFECT
I sing.
ăgōnizābar
II sing.
ăgōnizabāris, ăgōnizabāre
III sing.
ăgōnizabātur
I plur.
ăgōnizabāmus
II plur.
ăgōnizabamĭni
III plur.
ăgōnizantur
FUTURE
I sing.
ăgōnizābor
II sing.
ăgōnizabĕris, ăgōnizabĕre
III sing.
ăgōnizabĭtur
I plur.
ăgōnizabĭmur
II plur.
ăgōnizabimĭni
III plur.
ăgōnizabuntur
PERFECT
I sing.
agonizatus, –a, –um sum
II sing.
agonizatus, –a, –um es
III sing.
agonizatus, –a, –um est
I plur.
agonizati, –ae, –a sumus
II plur.
agonizati, –ae, –a estis
III plur.
agonizati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
agonizatus, –a, –um eram
II sing.
agonizatus, –a, –um eras
III sing.
agonizatus, –a, –um erat
I plur.
agonizati, –ae, –a eramus
II plur.
agonizati, –ae, –a eratis
III plur.
agonizati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
agonizatus, –a, –um ero
II sing.
agonizatus, –a, –um eris
III sing.
agonizatus, –a, –um erit
I plur.
agonizati, –ae, –a erimus
II plur.
agonizati, –ae, –a eritis
III plur.
agonizati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
ăgōnizer
II sing.
ăgōnizēris, ăgōnizēre
III sing.
ăgōnizētur
I plur.
ăgōnizēmur
II plur.
ăgōnizemĭni
III plur.
ăgōnizentur
IMPERFECT
I sing.
ăgōnizārer
II sing.
ăgōnizarēris, ăgōnizarēre
III sing.
ăgōnizarētur
I plur.
ăgōnizāremur
II plur.
ăgōnizaremĭni
III plur.
ăgōnizarentur
PERFECT
I sing.
agonizatus, –a, –um sim
II sing.
agonizatus, –a, –um sis
III sing.
agonizatus, –a, –um sit
I plur.
agonizati, –ae, –a simus
II plur.
agonizati, –ae, –a sitis
III plur.
agonizati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
agonizatus, –a, –um essem
II sing.
agonizatus, –a, –um esses
III sing.
agonizatus, –a, –um esset
I plur.
agonizati, –ae, –a essemus
II plur.
agonizati, –ae, –a essetis
III plur.
agonizati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
ăgōnizāre
II plur.
ăgōnizamĭni
FUTURO
II sing.
ăgōnizātor
III sing.
ăgōnizātor
II plur.
–
III plur.
ăgōnizantor
INFINITIVE
PRESENT
ăgōnizāri
PERFECT
Singular:
agonizatus, –a, –um esse
Plural:
agonizati, –ae, –a esse
FUTURO
Singular:
agonizatūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
agonizatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENT
ăgōnizans, –antis
FUTURO
agonizatūrūs, –a, –ūm
SUPIN
Attivo:
agonizatum
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
ăgōnizandi
Dativo:
ăgōnizando
Accusativo:
ăgōnizandum
Ablativo:
ăgōnizando
GERUND
–
ăgōnizor dep. intr. v. I conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android