auspĭcor - Active diathesis


deponent transitive and intransitive verb I conjugation

See the translation of this word



DEPONENT FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
auspĭcor
II sing.
auspĭcāris, auspĭcāre
III sing.
auspĭcātur
I plur.
auspĭcāmur
II plur.
auspĭcamĭni
III plur.
auspĭcantur
IMPERFECT
I sing.
auspĭcābar
II sing.
auspĭcabāris, auspĭcabāre
III sing.
auspĭcabātur
I plur.
auspĭcabāmur
II plur.
auspĭcabamĭni
III plur.
auspĭcabantur
FUTURE
I sing.
auspĭcābor
II sing.
auspĭcabĕris, auspĭcabĕre
III sing.
auspĭcabĭtur
I plur.
auspĭcabĭmur
II plur.
auspĭcabimĭni
III plur.
auspĭcabuntur
PERFECT
I sing.
auspicatus, –a, –um sum
II sing.
auspicatus, –a, –um es
III sing.
auspicatus, –a, –um est
I plur.
auspicati, –ae, –a sumus
II plur.
auspicati, –ae, –a estis
III plur.
auspicati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
auspicatus, –a, –um eram
II sing.
auspicatus, –a, –um eras
III sing.
auspicatus, –a, –um erat
I plur.
auspicati, –ae, –a eramus
II plur.
auspicati, –ae, –a eratis
III plur.
auspicati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
auspicatus, –a, –um ero
II sing.
auspicatus, –a, –um eris
III sing.
auspicatus, –a, –um erit
I plur.
auspicati, –ae, –a erimus
II plur.
auspicati, –ae, –a eritis
III plur.
auspicati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
auspĭcer
II sing.
auspĭcēris, auspĭcēre
III sing.
auspĭcētur
I plur.
auspĭcēmur
II plur.
auspĭcemĭni
III plur.
auspĭcentur
IMPERFECT
I sing.
auspĭcārer
II sing.
auspĭcarēris, auspĭcarēre
III sing.
auspĭcarētur
I plur.
auspĭcarēmur
II plur.
auspĭcaremĭni
III plur.
auspĭcarentur
PERFECT
I sing.
auspicatus, –a, –um sim
II sing.
auspicatus, –a, –um sis
III sing.
auspicatus, –a, –um sit
I plur.
auspicati, –ae, –a simus
II plur.
auspicati, –ae, –a sitis
III plur.
auspicati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
auspicatus, –a, –um essem
II sing.
auspicatus, –a, –um esses
III sing.
auspicatus, –a, –um esset
I plur.
auspicati, –ae, –a essemus
II plur.
auspicati, –ae, –a essetis
III plur.
auspicati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
auspĭcāre
II plur.
auspĭcamĭni
FUTURO
II sing.
auspĭcātor
III sing.
auspĭcātor
II plur.
III plur.
auspĭcantor
INFINITIVE
PRESENT
auspĭcāri
PERFECT
Singular:
auspicatus, –a, –um esse
Plural:
auspicati, –ae, –a esse
FUTURO
Singular:
auspicatūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
auspicatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENT
auspĭcans, –antis
FUTURO
auspicatūrūs, –a, –ūm
SUPIN
Attivo:
auspicatum
Passivo:
auspicatu
GERUNDIO
Genitivo:
auspĭcandi
Dativo:
auspĭcando
Accusativo:
auspĭcandum
Ablativo:
auspĭcando
GERUND
auspĭcandus, –a, –um






Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:AUSPICOR200}}
---CACHE---