Donazione

beneplacitūrūs


adjective future participle

See the translation of this word



MASCULINE
SINGULAR
Nom.
beneplaciturus
Gen.
beneplacituri
Dat.
beneplacituro
Acc.
beneplaciturum
Abl.
beneplaciture
Voc.
beneplacituro
PLURAL
Nom.
beneplacituri
Gen.
beneplacitorum
Dat.
beneplacituris
Acc.
beneplacituros
Abl.
beneplacituri
Voc.
beneplacituris
FEMININE
SINGULAR
Nom.
beneplacitura
Gen.
beneplaciturae
Dat.
beneplaciturae
Acc.
beneplacituram
Abl.
beneplacitura
Voc.
beneplacitura
PLURAL
Nom.
beneplaciturae
Gen.
beneplaciturarum
Dat.
beneplacituris
Acc.
beneplacituras
Abl.
beneplaciturae
Voc.
beneplacituris
NEUTER
SINGULAR
Nom.
beneplaciturum
Gen.
beneplacituri
Dat.
beneplacituro
Acc.
beneplaciturum
Abl.
beneplaciturum
Voc.
beneplacituro
PLURAL
Nom.
beneplacitura
Gen.
beneplaciturorum
Dat.
beneplacituris
Acc.
beneplacitura
Abl.
beneplacitura
Voc.
beneplacituris

‹ bĕnĕplăcĭtum
bĕnĕsuādus ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
bĕnĕfĭcus adj. I cl.
bĕnĕŏlentĭa fem. noun I decl.
bĕnĕplăcens adj. pres. part. II cl.
bĕnĕplăcĕo intr. v. II conjug.
bĕnĕplăcĭtum nt. noun II decl.
beneplacitūrūs adj. fut. part.
bĕnĕsuādus adj. I cl.
Bĕnĕventāni pl. masc. noun II decl.
Bĕnĕventānus adj. I cl.
Bĕnĕventum nt. noun II decl.
bĕnĕvŏlē adv.
bĕnĕvŏlens adj. II cl.
bĕnĕvŏlentĭa fem. noun I decl.
bĕnĕvŏlus adj. I cl.
bĕnĭfĭcĭum nt. noun II decl.
bĕnĭfĭcus adj. I cl.
bĕnignans adj. pres. part. II cl.
bĕnignē adv.
bĕnignĭtās fem. noun III decl.
bĕnignĭtĕr adv.
{{ID:BENEPLACITURUS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android