MASCULINE
SINGULAR
Nom.
circumactŭs
Gen.
circumactūs
Dat.
circumactui
Acc.
circumactum
Abl.
circumactu
Voc.
circumactŭs
PLURAL
Nom.
circumactūs
Gen.
circumactŭum
Dat.
circumactĭbus
Acc.
circumactūs
Abl.
circumactĭbus
Voc.
circumactūs
circŭmactŭs masc. noun IV decl.
---CACHE---

Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android