cognoscor - Passive diathesis


transitive verb III conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
cognoscor
II sing.
cognoscĕris, cognoscĕre
III sing.
cognoscĭtur
I plur.
cognoscĭmur
II plur.
cognoscimĭni
III plur.
cognoscuntur
IMPERFECT
I sing.
cognoscēbar
II sing.
cognoscebāris, cognoscebāre
III sing.
cognoscebātur
I plur.
cognoscebāmur
II plur.
cognoscebamĭni
III plur.
cognoscebantur
FUTURE
I sing.
cognoscar
II sing.
cognoscēris, cognoscēre
III sing.
cognoscētur
I plur.
cognoscēmur
II plur.
cognoscemĭni
III plur.
cognoscentur
PERFECT
I sing.
cognitus, –a, –um sum
II sing.
cognitus, –a, –um es
III sing.
cognitus, –a, –um est
I plur.
cogniti, –ae, –a sumus
II plur.
cogniti, –ae, –a estis
III plur.
cogniti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
cognitus, –a, –um eram
II sing.
cognitus, –a, –um eras
III sing.
cognitus, –a, –um erat
I plur.
cogniti, –ae, –a eramus
II plur.
cogniti, –ae, –a eratis
III plur.
cogniti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
cognitus, –a, –um ero
II sing.
cognitus, –a, –um eris
III sing.
cognitus, –a, –um erit
I plur.
cogniti, –ae, –a erimus
II plur.
cogniti, –ae, –a eritis
III plur.
cogniti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
cognoscar
II sing.
cognoscāris, cognoscāre
III sing.
cognoscātur
I plur.
cognoscāmur
II plur.
cognoscamĭni
III plur.
cognoscantur
IMPERFECT
I sing.
cognoscĕrer
II sing.
cognoscerēris, cognoscerēre
III sing.
cognoscerētur
I plur.
cognoscerēmur
II plur.
cognosceremĭni
III plur.
cognoscerentur
PERFECT
I sing.
cognitus, –a, –um sim
II sing.
cognitus, –a, –um sis
III sing.
cognitus, –a, –um sit
I plur.
cogniti, –ae, –a simus
II plur.
cogniti, –ae, –a sitis
III plur.
cogniti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
cognitus, –a, –um essem
II sing.
cognitus, –a, –um esses
III sing.
cognitus, –a, –um esset
I plur.
cogniti, –ae, –a essemus
II plur.
cogniti, –ae, –a essetis
III plur.
cogniti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
cognoscĕre
II plur.
cognoscimĭni
FUTURO
II sing.
cognoscĭtor
III sing.
cognoscĭtor
II plur.
III plur.
cognoscuntor
PARTICIPIO
PERFECT
cognitus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
cognosci
PERFECT
Singular:
cognitus, –a, –um esse
Plural:
cogniti, –ae, –a esse
FUTURO
cognitum esse
GERUND
cognoscendus, –a, –um
SUPIN
cognitu

View the active form of this verb




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:COGNOSCOR100}}
---CACHE---