commĭsĕror - Active diathesis
deponent transitive and intransitive verb I conjugation
See the translation of this word
DEPONENT FORM:
    INDICATIVE
    PRESENT
            I sing.
commĭsĕror
                II sing.
commĭsĕrāris, commĭsĕrāre
                III sing.
commĭsĕrātur
                I plur.
commĭsĕrāmur
                II plur.
commĭsĕramĭni
                III plur.
commĭsĕrantur
                IMPERFECT
            I sing.
commĭsĕrābar, commĭsĕrābam
                II sing.
commĭsĕrabāris, commĭsĕrabāre
                III sing.
commĭsĕrabātur
                I plur.
commĭsĕrabāmur
                II plur.
commĭsĕrabamĭni
                III plur.
commĭsĕrabantur
                FUTURE
            I sing.
commĭsĕrābor
                II sing.
commĭsĕrabĕris, commĭsĕrabĕre
                III sing.
commĭsĕrabĭtur
                I plur.
commĭsĕrabĭmur
                II plur.
commĭsĕrabimĭni
                III plur.
commĭsĕrabuntur
                PERFECT
            I sing.
commiseratus, –a, –um  sum
                II sing.
commiseratus, –a, –um  es
                III sing.
commiseratus, –a, –um  est
                I plur.
commiserati, –ae, –a  sumus
                II plur.
commiserati, –ae, –a  estis
                III plur.
commiserati, –ae, –a  sunt
                PLUPERFECT
            I sing.
commiseratus, –a, –um  eram
                II sing.
commiseratus, –a, –um  eras
                III sing.
commiseratus, –a, –um  erat
                I plur.
commiserati, –ae, –a  eramus
                II plur.
commiserati, –ae, –a  eratis
                III plur.
commiserati, –ae, –a erant
                FUTURE PERFECT
            I sing.
commiseratus, –a, –um  ero
                II sing.
commiseratus, –a, –um  eris
                III sing.
commiseratus, –a, –um  erit
                I plur.
commiserati, –ae, –a  erimus
                II plur.
commiserati, –ae, –a  eritis
                III plur.
commiserati, –ae, –a  erunt
                SUBJUNCTIVE
    PRESENT
            I sing.
commĭsĕrer
                II sing.
commĭsĕrēris, commĭsĕrēre
                III sing.
commĭsĕrētur
                I plur.
commĭsĕrēmur
                II plur.
commĭsĕremĭni
                III plur.
commĭsĕrentur
                IMPERFECT
            I sing.
commĭsĕrārer
                II sing.
commĭsĕrarēris, commĭsĕrarēre
                III sing.
commĭsĕrarētur
                I plur.
commĭsĕrarēmur
                II plur.
commĭsĕraremĭni
                III plur.
commĭsĕrarentur
                PERFECT
            I sing.
commiseratus, –a, –um  sim
                II sing.
commiseratus, –a, –um  sis
                III sing.
commiseratus, –a, –um  sit
                I plur.
commiserati, –ae, –a  simus
                II plur.
commiserati, –ae, –a  sitis
                III plur.
commiserati, –ae, –a  sint
                PLUPERFECT
            I sing.
commiseratus, –a, –um  essem
                II sing.
commiseratus, –a, –um  esses
                III sing.
commiseratus, –a, –um  esset
                I plur.
commiserati, –ae, –a  essemus
                II plur.
commiserati, –ae, –a  essetis
                III plur.
commiserati, –ae, –a  essent
                IMPERATIVE
            PRESENT
            II sing.
commĭsĕrāre
                II plur.
commĭsĕramĭni
                FUTURO
            II sing.
commĭsĕrātor
                III sing.
commĭsĕrātor
                II plur.
–
                III plur.
commĭsĕrantor
                INFINITIVE
            PRESENT
            commĭsĕrāri
                PERFECT
            Singular:
commiseratus, –a, –um esse
                Plural:
commiserati, –ae, –a esse
                FUTURO
            Singular:
commiseratūrūm, –am, –ūm esse
                Plural:
commiseratūros, –as, –a esse
                PARTICIPIO
            PRESENT
            commĭsĕrans, –antis
                FUTURO
            commiseratūrūs, –a, –ūm
                SUPIN
            Attivo:
commiseratum
                Passivo:
commiseratu
                GERUNDIO
            Genitivo:
commĭsĕrandi
                Dativo:
commĭsĕrando
                Accusativo:
commĭsĕrandum
                Ablativo:
commĭsĕrando
                GERUND
            commĭsĕrandus, –a, –um
                commĭsĕror dep. tr. and intr. v.  I conjug.
---CACHE---
                
                Our sites
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Our mobile applications
                Android