confābŭlor - Active diathesis
deponent transitive and intransitive verb I conjugation
See the translation of this word
DEPONENT FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
confābŭlor
II sing.
confābŭlāris, confābŭlāre
III sing.
confābŭlātur
I plur.
confābŭlāmur
II plur.
confābŭlamĭni
III plur.
confābŭlantur
IMPERFECT
I sing.
confābŭlābar
II sing.
confābŭlabāris, confābŭlabāre
III sing.
confābŭlabātur
I plur.
confābŭlabāmur
II plur.
confābŭlabamĭni
III plur.
confābŭlabantur
FUTURE
I sing.
confābŭlābor
II sing.
confābŭlabĕris, confābŭlabĕre
III sing.
confābŭlabĭtur
I plur.
confābŭlabĭmur
II plur.
confābŭlabimĭni
III plur.
confābŭlabuntur
PERFECT
I sing.
confabulatus, –a, –um sum
II sing.
confabulatus, –a, –um es
III sing.
confabulatus, –a, –um est
I plur.
confabulati, –ae, –a sumus
II plur.
confabulati, –ae, –a estis
III plur.
confabulati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
confabulatus, –a, –um eram
II sing.
confabulatus, –a, –um eras
III sing.
confabulatus, –a, –um erat
I plur.
confabulati, –ae, –a eramus
II plur.
confabulati, –ae, –a eratis
III plur.
confabulati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
confabulatus, –a, –um ero
II sing.
confabulatus, –a, –um eris
III sing.
confabulatus, –a, –um erit
I plur.
confabulati, –ae, –a erimus
II plur.
confabulati, –ae, –a eritis
III plur.
confabulati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
confābŭler
II sing.
confābŭlēris, confābŭlēre
III sing.
confābŭlētur
I plur.
confābŭlēmur
II plur.
confābŭlemĭni
III plur.
confābŭlentur
IMPERFECT
I sing.
confābŭlārer
II sing.
confābŭlarēris, confābŭlarēre
III sing.
confābŭlarētur
I plur.
confābŭlarēmur
II plur.
confābŭlaremĭni
III plur.
confābŭlarentur
PERFECT
I sing.
confabulatus, –a, –um sim
II sing.
confabulatus, –a, –um sis
III sing.
confabulatus, –a, –um sit
I plur.
confabulati, –ae, –a simus
II plur.
confabulati, –ae, –a sitis
III plur.
confabulati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
confabulatus, –a, –um essem
II sing.
confabulatus, –a, –um esses
III sing.
confabulatus, –a, –um esset
I plur.
confabulati, –ae, –a essemus
II plur.
confabulati, –ae, –a essetis
III plur.
confabulati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
confābŭlāre
II plur.
confābŭlamĭni
FUTURO
II sing.
confābŭlātor
III sing.
confābŭlātor
II plur.
–
III plur.
confābŭlantor
INFINITIVE
PRESENT
confābŭlāri
PERFECT
Singular:
confabulatus, –a, –um esse
Plural:
confabulati, –ae, –a esse
FUTURO
Singular:
confabulatūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
confabulatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENT
confābŭlans, –antis
FUTURO
confabulatūrūs, –a, –ūm
SUPIN
Attivo:
confabulatum
Passivo:
confabulatu
GERUNDIO
Genitivo:
confābŭlandi
Dativo:
confābŭlando
Accusativo:
confābŭlandum
Ablativo:
confābŭlando
GERUND
confābŭlandus, –a, –um
confābŭlor dep. tr. and intr. v. I conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android