congĕnŭclor - Passive diathesis
transitive and intransitive verb I conjugation
See the translation of this word
PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
congĕnŭclor
II sing.
congĕnŭclāris, congĕnŭclāre
III sing.
congĕnŭclātur
I plur.
congĕnŭclāmur
II plur.
congĕnŭclamĭni
III plur.
congĕnŭclantur
IMPERFECT
I sing.
congĕnŭclābar
II sing.
congĕnŭclabāris, congĕnŭclabāre
III sing.
congĕnŭclabātur
I plur.
congĕnŭclabāmur
II plur.
congĕnŭclabamĭni
III plur.
congĕnŭclabantur
FUTURE
I sing.
congĕnŭclābor
II sing.
congĕnŭclabĕris, congĕnŭclabĕre
III sing.
congĕnŭclabĭtur
I plur.
congĕnŭclabĭmur
II plur.
congĕnŭclabimĭni
III plur.
congĕnŭclabuntur
PERFECT
I sing.
congenuclatus, –a, –um sum
II sing.
congenuclatus, –a, –um es
III sing.
congenuclatus, –a, –um est
I plur.
congenuclati, –ae, –a sumus
II plur.
congenuclati, –ae, –a estis
III plur.
congenuclati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
congenuclatus, –a, –um eram
II sing.
congenuclatus, –a, –um eras
III sing.
congenuclatus, –a, –um erat
I plur.
congenuclati, –ae, –a eramus
II plur.
congenuclati, –ae, –a eratis
III plur.
congenuclati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
congenuclatus, –a, –um ero
II sing.
congenuclatus, –a, –um eris
III sing.
congenuclatus, –a, –um erit
I plur.
congenuclati, –ae, –a erimus
II plur.
congenuclati, –ae, –a eritis
III plur.
congenuclati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
congĕnŭcler
II sing.
congĕnŭclēris, congĕnŭclēre
III sing.
congĕnŭclētur
I plur.
congĕnŭclēmur
II plur.
congĕnŭclemĭni
III plur.
congĕnŭclentur
IMPERFECT
I sing.
congĕnŭclārer
II sing.
congĕnŭclarēris, congĕnŭclarēre
III sing.
congĕnŭclarētur
I plur.
congĕnŭclarēmur
II plur.
congĕnŭclaremĭni
III plur.
congĕnŭclarentur
PERFECT
I sing.
congenuclatus, –a, –um sim
II sing.
congenuclatus, –a, –um sis
III sing.
congenuclatus, –a, –um sit
I plur.
congenuclati, –ae, –a simus
II plur.
congenuclati, –ae, –a sitis
III plur.
congenuclati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
congenuclatus, –a, –um essem
II sing.
congenuclatus, –a, –um esses
III sing.
congenuclatus, –a, –um esset
I plur.
congenuclati, –ae, –a essemus
II plur.
congenuclati, –ae, –a essetis
III plur.
congenuclati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
congĕnŭclāre
II plur.
congĕnŭclamĭni
FUTURO
II sing.
congĕnŭclātor
III sing.
congĕnŭclātor
II plur.
–
III plur.
congĕnŭclantor
PARTICIPIO
PERFECT
congenuclatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
congĕnŭclāri
PERFECT
Singular:
congenuclatus, –a, –um esse
Plural:
congenuclati, –ae, –a esse
FUTURO
congenuclatum esse
GERUND
congĕnŭclandus, –a, –um
SUPIN
congenuclatu
View the active form of this verb
congĕnŭclor tr. and intr. v. I conjug.
---CACHE---

Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android