congĕnŭclor - Passive diathesis


transitive and intransitive verb I conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
congĕnŭclor
II sing.
congĕnŭclāris, congĕnŭclāre
III sing.
congĕnŭclātur
I plur.
congĕnŭclāmur
II plur.
congĕnŭclamĭni
III plur.
congĕnŭclantur
IMPERFECT
I sing.
congĕnŭclābar
II sing.
congĕnŭclabāris, congĕnŭclabāre
III sing.
congĕnŭclabātur
I plur.
congĕnŭclabāmur
II plur.
congĕnŭclabamĭni
III plur.
congĕnŭclabantur
FUTURE
I sing.
congĕnŭclābor
II sing.
congĕnŭclabĕris, congĕnŭclabĕre
III sing.
congĕnŭclabĭtur
I plur.
congĕnŭclabĭmur
II plur.
congĕnŭclabimĭni
III plur.
congĕnŭclabuntur
PERFECT
I sing.
congenuclatus, –a, –um sum
II sing.
congenuclatus, –a, –um es
III sing.
congenuclatus, –a, –um est
I plur.
congenuclati, –ae, –a sumus
II plur.
congenuclati, –ae, –a estis
III plur.
congenuclati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
congenuclatus, –a, –um eram
II sing.
congenuclatus, –a, –um eras
III sing.
congenuclatus, –a, –um erat
I plur.
congenuclati, –ae, –a eramus
II plur.
congenuclati, –ae, –a eratis
III plur.
congenuclati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
congenuclatus, –a, –um ero
II sing.
congenuclatus, –a, –um eris
III sing.
congenuclatus, –a, –um erit
I plur.
congenuclati, –ae, –a erimus
II plur.
congenuclati, –ae, –a eritis
III plur.
congenuclati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
congĕnŭcler
II sing.
congĕnŭclēris, congĕnŭclēre
III sing.
congĕnŭclētur
I plur.
congĕnŭclēmur
II plur.
congĕnŭclemĭni
III plur.
congĕnŭclentur
IMPERFECT
I sing.
congĕnŭclārer
II sing.
congĕnŭclarēris, congĕnŭclarēre
III sing.
congĕnŭclarētur
I plur.
congĕnŭclarēmur
II plur.
congĕnŭclaremĭni
III plur.
congĕnŭclarentur
PERFECT
I sing.
congenuclatus, –a, –um sim
II sing.
congenuclatus, –a, –um sis
III sing.
congenuclatus, –a, –um sit
I plur.
congenuclati, –ae, –a simus
II plur.
congenuclati, –ae, –a sitis
III plur.
congenuclati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
congenuclatus, –a, –um essem
II sing.
congenuclatus, –a, –um esses
III sing.
congenuclatus, –a, –um esset
I plur.
congenuclati, –ae, –a essemus
II plur.
congenuclati, –ae, –a essetis
III plur.
congenuclati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
congĕnŭclāre
II plur.
congĕnŭclamĭni
FUTURO
II sing.
congĕnŭclātor
III sing.
congĕnŭclātor
II plur.
III plur.
congĕnŭclantor
PARTICIPIO
PERFECT
congenuclatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
congĕnŭclāri
PERFECT
Singular:
congenuclatus, –a, –um esse
Plural:
congenuclati, –ae, –a esse
FUTURO
congenuclatum esse
GERUND
congĕnŭclandus, –a, –um
SUPIN
congenuclatu

View the active form of this verb




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONGENUCLOR100}}
---CACHE---