conglăcĭor - Active diathesis
deponent intransitive verb I conjugation
See the translation of this word
DEPONENT FORM:
    INDICATIVE
    PRESENT
            I sing.
conglăcĭor
                II sing.
conglăcĭāris, conglăcĭāre
                III sing.
conglăcĭātur
                I plur.
conglăcĭāmur
                II plur.
conglăcĭamĭni
                III plur.
conglăcĭantur
                IMPERFECT
            I sing.
conglăcĭābar
                II sing.
conglăcĭabāris, conglăcĭabāre
                III sing.
conglăcĭabātur
                I plur.
conglăcĭabāmus
                II plur.
conglăcĭabamĭni
                III plur.
conglăcĭantur
                FUTURE
            I sing.
conglăcĭābor
                II sing.
conglăcĭabĕris, conglăcĭabĕre
                III sing.
conglăcĭabĭtur
                I plur.
conglăcĭabĭmur
                II plur.
conglăcĭabimĭni
                III plur.
conglăcĭabuntur
                PERFECT
            I sing.
conglaciatus, –a, –um  sum
                II sing.
conglaciatus, –a, –um  es
                III sing.
conglaciatus, –a, –um  est
                I plur.
conglaciati, –ae, –a  sumus
                II plur.
conglaciati, –ae, –a  estis
                III plur.
conglaciati, –ae, –a  sunt
                PLUPERFECT
            I sing.
conglaciatus, –a, –um  eram
                II sing.
conglaciatus, –a, –um  eras
                III sing.
conglaciatus, –a, –um  erat
                I plur.
conglaciati, –ae, –a  eramus
                II plur.
conglaciati, –ae, –a  eratis
                III plur.
conglaciati, –ae, –a erant
                FUTURE PERFECT
            I sing.
conglaciatus, –a, –um  ero
                II sing.
conglaciatus, –a, –um  eris
                III sing.
conglaciatus, –a, –um  erit
                I plur.
conglaciati, –ae, –a  erimus
                II plur.
conglaciati, –ae, –a  eritis
                III plur.
conglaciati, –ae, –a  erunt
                SUBJUNCTIVE
    PRESENT
            I sing.
conglăcĭer
                II sing.
conglăcĭēris, conglăcĭēre
                III sing.
conglăcĭētur
                I plur.
conglăcĭēmur
                II plur.
conglăcĭemĭni
                III plur.
conglăcĭentur
                IMPERFECT
            I sing.
conglăcĭārer
                II sing.
conglăcĭarēris, conglăcĭarēre
                III sing.
conglăcĭarētur
                I plur.
conglăcĭāremur
                II plur.
conglăcĭaremĭni
                III plur.
conglăcĭarentur
                PERFECT
            I sing.
conglaciatus, –a, –um  sim
                II sing.
conglaciatus, –a, –um  sis
                III sing.
conglaciatus, –a, –um  sit
                I plur.
conglaciati, –ae, –a  simus
                II plur.
conglaciati, –ae, –a  sitis
                III plur.
conglaciati, –ae, –a  sint
                PLUPERFECT
            I sing.
conglaciatus, –a, –um  essem
                II sing.
conglaciatus, –a, –um  esses
                III sing.
conglaciatus, –a, –um  esset
                I plur.
conglaciati, –ae, –a  essemus
                II plur.
conglaciati, –ae, –a  essetis
                III plur.
conglaciati, –ae, –a  essent
                IMPERATIVE
            PRESENT
            II sing.
conglăcĭāre
                II plur.
conglăcĭamĭni
                FUTURO
            II sing.
conglăcĭātor
                III sing.
conglăcĭātor
                II plur.
–
                III plur.
conglăcĭantor
                INFINITIVE
            PRESENT
            conglăcĭāri
                PERFECT
            Singular:
conglaciatus, –a, –um esse
                Plural:
conglaciati, –ae, –a esse
                FUTURO
            Singular:
conglaciatūrūm, –am, –ūm esse
                Plural:
conglaciatūros, –as, –a esse
                PARTICIPIO
            PRESENT
            conglăcĭans, –antis
                FUTURO
            conglaciatūrūs, –a, –ūm
                SUPIN
            Attivo:
conglaciatum
                Passivo:
–
                GERUNDIO
            Genitivo:
conglăcĭandi
                Dativo:
conglăcĭando
                Accusativo:
conglăcĭandum
                Ablativo:
conglăcĭando
                GERUND
            –
                conglăcĭor dep. intr. v.  I conjug.
---CACHE---
                
                Our sites
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Our mobile applications
                Android