Donazione

cōnītens


adjective present participle II class

See the translation of this word



MASCULINE
SINGULAR
Nom.
cōnītens
Gen.
cōnītentis
Dat.
cōnītenti
Acc.
cōnītentem
Abl.
cōnītens
Voc.
cōnītenti
PLURAL
Nom.
cōnītentes
Gen.
cōnītentium
Dat.
cōnītentibus
Acc.
cōnītentes
Abl.
cōnītentes
Voc.
cōnītentibus
FEMININE
SINGULAR
Nom.
cōnītens
Gen.
cōnītentis
Dat.
cōnītenti
Acc.
cōnītentem
Abl.
cōnītens
Voc.
cōnītenti
PLURAL
Nom.
cōnītentes
Gen.
cōnītentium
Dat.
cōnītentibus
Acc.
cōnītentes
Abl.
cōnītentes
Voc.
cōnītentibus
NEUTER
SINGULAR
Nom.
cōnītens
Gen.
cōnītentis
Dat.
cōnītenti
Acc.
cōnītens
Abl.
cōnītens
Voc.
cōnītenti
PLURAL
Nom.
cōnītentia
Gen.
cōnītentium
Dat.
cōnītentibus
Acc.
cōnītentia
Abl.
cōnītentia
Voc.
cōnītentibus

‹ conisus
cōnītor ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
cōnĭfĕr adj. I cl.
cōnĭger adj. I cl.
cŏnistērĭum nt. noun II decl.
conisūrūs adj. fut. part.
conisus adj. perf. part. I cl.
cōnītens adj. pres. part. II cl.
cōnītor dep. intr. v. III conjug.
coniūcundans adj. pres. part. II cl.
coniūcundor dep. intr. v. I conjug.
coniŭga fem. noun I decl.
coniŭgālis adj. II cl.
coniŭgālĭtĕr adv.
coniŭgans adj. pres. part. II cl.
coniŭgātĭo fem. noun III decl.
coniŭgātŏr masc. noun III decl.
coniŭgātum nt. noun II decl.
coniugatūrūs adj. fut. part.
coniŭgātus adj. perf. part. I cl.
coniugatus adj. perf. inf.
coniŭgĭālis adj. II cl.
{{ID:CONITENS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android