conlaetor - Active diathesis
deponent intransitive verb I conjugation
See the translation of this word
DEPONENT FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
conlaetor
II sing.
conlaetāris, conlaetāre
III sing.
conlaetātur
I plur.
conlaetāmur
II plur.
conlaetamĭni
III plur.
conlaetantur
IMPERFECT
I sing.
conlaetābar
II sing.
conlaetabāris, conlaetabāre
III sing.
conlaetabātur
I plur.
conlaetabāmus
II plur.
conlaetabamĭni
III plur.
conlaetantur
FUTURE
I sing.
conlaetābor
II sing.
conlaetabĕris, conlaetabĕre
III sing.
conlaetabĭtur
I plur.
conlaetabĭmur
II plur.
conlaetabimĭni
III plur.
conlaetabuntur
PERFECT
I sing.
conlaetatus, –a, –um sum
II sing.
conlaetatus, –a, –um es
III sing.
conlaetatus, –a, –um est
I plur.
conlaetati, –ae, –a sumus
II plur.
conlaetati, –ae, –a estis
III plur.
conlaetati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
conlaetatus, –a, –um eram
II sing.
conlaetatus, –a, –um eras
III sing.
conlaetatus, –a, –um erat
I plur.
conlaetati, –ae, –a eramus
II plur.
conlaetati, –ae, –a eratis
III plur.
conlaetati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
conlaetatus, –a, –um ero
II sing.
conlaetatus, –a, –um eris
III sing.
conlaetatus, –a, –um erit
I plur.
conlaetati, –ae, –a erimus
II plur.
conlaetati, –ae, –a eritis
III plur.
conlaetati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
conlaeter
II sing.
conlaetēris, conlaetēre
III sing.
conlaetētur
I plur.
conlaetēmur
II plur.
conlaetemĭni
III plur.
conlaetentur
IMPERFECT
I sing.
conlaetārer
II sing.
conlaetarēris, conlaetarēre
III sing.
conlaetarētur
I plur.
conlaetāremur
II plur.
conlaetaremĭni
III plur.
conlaetarentur
PERFECT
I sing.
conlaetatus, –a, –um sim
II sing.
conlaetatus, –a, –um sis
III sing.
conlaetatus, –a, –um sit
I plur.
conlaetati, –ae, –a simus
II plur.
conlaetati, –ae, –a sitis
III plur.
conlaetati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
conlaetatus, –a, –um essem
II sing.
conlaetatus, –a, –um esses
III sing.
conlaetatus, –a, –um esset
I plur.
conlaetati, –ae, –a essemus
II plur.
conlaetati, –ae, –a essetis
III plur.
conlaetati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
conlaetāre
II plur.
conlaetamĭni
FUTURO
II sing.
conlaetātor
III sing.
conlaetātor
II plur.
–
III plur.
conlaetantor
INFINITIVE
PRESENT
conlaetāri
PERFECT
Singular:
conlaetatus, –a, –um esse
Plural:
conlaetati, –ae, –a esse
FUTURO
Singular:
conlaetatūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
conlaetatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENT
conlaetans, –antis
FUTURO
conlaetatūrūs, –a, –ūm
SUPIN
Attivo:
conlaetatum
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
conlaetandi
Dativo:
conlaetando
Accusativo:
conlaetandum
Ablativo:
conlaetando
GERUND
–
conlaetor dep. intr. v. I conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android