conlŏquor - Active diathesis
deponent transitive and intransitive verb III conjugation
See the translation of this word
DEPONENT FORM:
    INDICATIVE
    PRESENT
            I sing.
conlŏquor
                II sing.
conlŏquĕris, conlŏquĕre
                III sing.
conlŏquĭtur
                I plur.
conlŏquĭmur
                II plur.
conlŏquimĭni
                III plur.
conlŏquuntur
                IMPERFECT
            I sing.
conlŏquēbar
                II sing.
conlŏquebāris, conlŏquebāre
                III sing.
conlŏquebātur
                I plur.
conlŏquebāmur
                II plur.
conlŏquebamĭni
                III plur.
conlŏquebantur
                FUTURE
            I sing.
conlŏquar
                II sing.
conlŏquēris, conlŏquēre
                III sing.
conlŏquētur
                I plur.
conlŏquēmur
                II plur.
conlŏquemĭni
                III plur.
conlŏquentur
                PERFECT
            I sing.
conlocutus, –a, –um  sum
                II sing.
conlocutus, –a, –um  es
                III sing.
conlocutus, –a, –um  est
                I plur.
conlocuti, –ae, –a  sumus
                II plur.
conlocuti, –ae, –a  estis
                III plur.
conlocuti, –ae, –a  sunt
                PLUPERFECT
            I sing.
conlocutus, –a, –um  eram
                II sing.
conlocutus, –a, –um  eras
                III sing.
conlocutus, –a, –um  erat
                I plur.
conlocuti, –ae, –a  eramus
                II plur.
conlocuti, –ae, –a  eratis
                III plur.
conlocuti, –ae, –a erant
                FUTURE PERFECT
            I sing.
conlocutus, –a, –um  ero
                II sing.
conlocutus, –a, –um  eris
                III sing.
conlocutus, –a, –um  erit
                I plur.
conlocuti, –ae, –a  erimus
                II plur.
conlocuti, –ae, –a  eritis
                III plur.
conlocuti, –ae, –a  erunt
                SUBJUNCTIVE
    PRESENT
            I sing.
conlŏquar
                II sing.
conlŏquāris, conlŏquāre
                III sing.
conlŏquātur
                I plur.
conlŏquāmur
                II plur.
conlŏquamĭni
                III plur.
conlŏquantur
                IMPERFECT
            I sing.
conlŏquĕrer
                II sing.
conlŏquerēris, conlŏquerēre
                III sing.
conlŏquerētur
                I plur.
conlŏquerēmur
                II plur.
conlŏqueremĭni
                III plur.
conlŏquerentur
                PERFECT
            I sing.
conlocutus, –a, –um  sim
                II sing.
conlocutus, –a, –um  sis
                III sing.
conlocutus, –a, –um  sit
                I plur.
conlocuti, –ae, –a  simus
                II plur.
conlocuti, –ae, –a  sitis
                III plur.
conlocuti, –ae, –a  sint
                PLUPERFECT
            I sing.
conlocutus, –a, –um  essem
                II sing.
conlocutus, –a, –um  esses
                III sing.
conlocutus, –a, –um  esset
                I plur.
conlocuti, –ae, –a  essemus
                II plur.
conlocuti, –ae, –a  essetis
                III plur.
conlocuti, –ae, –a  essent
                IMPERATIVE
            PRESENT
            II sing.
conlŏquĕre
                II plur.
conlŏquĭmini
                FUTURO
            II sing.
conlŏquĭtor
                III sing.
conlŏquĭtor
                II plur.
–
                III plur.
conlŏquuntor
                INFINITIVE
            PRESENT
            conlŏqui
                PERFECT
            Singular:
conlocutus, –a, –um esse
                Plural:
conlocuti, –ae, –a esse
                FUTURO
            Singular:
conlocutūrūm, –am, –ūm esse
                Plural:
conlocutūros, –as, –a esse
                PARTICIPIO
            PRESENT
            conlŏquens, –entis
                FUTURO
            conlocutūrūs, –a, –ūm
                SUPIN
            Attivo:
conlocutum
                Passivo:
conlocutu
                GERUNDIO
            Genitivo:
conlŏquendi
                Dativo:
conlŏquendo
                Accusativo:
conlŏquendum
                Ablativo:
conlŏquendo
                GERUND
            conlŏquendus, –a, –um
                conlŏquor dep. tr. and intr. v.  III conjug.
---CACHE---
                
                Our sites
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Our mobile applications
                Android