consuavior - Active diathesis


deponent transitive verb I conjugation

See the translation of this word



DEPONENT FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
consuavior
II sing.
consuaviāris, consuaviāre
III sing.
consuaviātur
I plur.
consuaviāmur
II plur.
consuaviamĭni
III plur.
consuaviantur
IMPERFECT
I sing.
consuaviābar
II sing.
consuaviabāris, consuaviabāre
III sing.
consuaviabātur
I plur.
consuaviabāmur
II plur.
consuaviabamĭni
III plur.
consuaviabantur
FUTURE
I sing.
consuaviābor
II sing.
consuaviabĕris, consuaviabĕre
III sing.
consuaviabĭtur
I plur.
consuaviabĭmur
II plur.
consuaviabimĭni
III plur.
consuaviabuntur
PERFECT
I sing.
consuavatus, –a, –um sum
II sing.
consuavatus, –a, –um es
III sing.
consuavatus, –a, –um est
I plur.
consuavati, –ae, –a sumus
II plur.
consuavati, –ae, –a estis
III plur.
consuavati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
consuavatus, –a, –um eram
II sing.
consuavatus, –a, –um eras
III sing.
consuavatus, –a, –um erat
I plur.
consuavati, –ae, –a eramus
II plur.
consuavati, –ae, –a eratis
III plur.
consuavati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
consuavatus, –a, –um ero
II sing.
consuavatus, –a, –um eris
III sing.
consuavatus, –a, –um erit
I plur.
consuavati, –ae, –a erimus
II plur.
consuavati, –ae, –a eritis
III plur.
consuavati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
consuavier
II sing.
consuaviēris, consuaviēre
III sing.
consuaviētur
I plur.
consuaviēmur
II plur.
consuaviemĭni
III plur.
consuavientur
IMPERFECT
I sing.
consuaviārer
II sing.
consuaviarēris, consuaviarēre
III sing.
consuaviarētur
I plur.
consuaviarēmur
II plur.
consuaviaremĭni
III plur.
consuaviarentur
PERFECT
I sing.
consuavatus, –a, –um sim
II sing.
consuavatus, –a, –um sis
III sing.
consuavatus, –a, –um sit
I plur.
consuavati, –ae, –a simus
II plur.
consuavati, –ae, –a sitis
III plur.
consuavati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
consuavatus, –a, –um essem
II sing.
consuavatus, –a, –um esses
III sing.
consuavatus, –a, –um esset
I plur.
consuavati, –ae, –a essemus
II plur.
consuavati, –ae, –a essetis
III plur.
consuavati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
consuaviāre
II plur.
consuaviamĭni
FUTURO
II sing.
consuaviātor
III sing.
consuaviātor
II plur.
III plur.
consuaviantor
INFINITIVE
PRESENT
consuaviāri
PERFECT
Singular:
consuavatus, –a, –um esse
Plural:
consuavati, –ae, –a esse
FUTURO
Singular:
consuavatūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
consuavatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENT
consuavians, –antis
FUTURO
consuavatūrūs, –a, –ūm
SUPIN
Attivo:
consuavatum
Passivo:
consuavatu
GERUNDIO
Genitivo:
consuaviandi
Dativo:
consuaviando
Accusativo:
consuaviandum
Ablativo:
consuaviando
GERUND
consuaviandus, –a, –um






Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONSUAVIOR200}}
---CACHE---