dēcollor - Passive diathesis


transitive verb I conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
dēcollor
II sing.
dēcollāris, dēcollāre
III sing.
dēcollātur
I plur.
dēcollāmur
II plur.
dēcollamĭni
III plur.
dēcollantur
IMPERFECT
I sing.
dēcollābar
II sing.
dēcollabāris, dēcollabāre
III sing.
dēcollabātur
I plur.
dēcollabāmur
II plur.
dēcollabamĭni
III plur.
dēcollabantur
FUTURE
I sing.
dēcollābor
II sing.
dēcollabĕris, dēcollabĕre
III sing.
dēcollabĭtur
I plur.
dēcollabĭmur
II plur.
dēcollabimĭni
III plur.
dēcollabuntur
PERFECT
I sing.
decollatus, –a, –um sum
II sing.
decollatus, –a, –um es
III sing.
decollatus, –a, –um est
I plur.
decollati, –ae, –a sumus
II plur.
decollati, –ae, –a estis
III plur.
decollati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
decollatus, –a, –um eram
II sing.
decollatus, –a, –um eras
III sing.
decollatus, –a, –um erat
I plur.
decollati, –ae, –a eramus
II plur.
decollati, –ae, –a eratis
III plur.
decollati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
decollatus, –a, –um ero
II sing.
decollatus, –a, –um eris
III sing.
decollatus, –a, –um erit
I plur.
decollati, –ae, –a erimus
II plur.
decollati, –ae, –a eritis
III plur.
decollati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
dēcoller
II sing.
dēcollēris, dēcollēre
III sing.
dēcollētur
I plur.
dēcollēmur
II plur.
dēcollemĭni
III plur.
dēcollentur
IMPERFECT
I sing.
dēcollārer
II sing.
dēcollarēris, dēcollarēre
III sing.
dēcollarētur
I plur.
dēcollarēmur
II plur.
dēcollaremĭni
III plur.
dēcollarentur
PERFECT
I sing.
decollatus, –a, –um sim
II sing.
decollatus, –a, –um sis
III sing.
decollatus, –a, –um sit
I plur.
decollati, –ae, –a simus
II plur.
decollati, –ae, –a sitis
III plur.
decollati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
decollatus, –a, –um essem
II sing.
decollatus, –a, –um esses
III sing.
decollatus, –a, –um esset
I plur.
decollati, –ae, –a essemus
II plur.
decollati, –ae, –a essetis
III plur.
decollati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
dēcollāre
II plur.
dēcollamĭni
FUTURO
II sing.
dēcollātor
III sing.
dēcollātor
II plur.
III plur.
dēcollantor
PARTICIPIO
PERFECT
decollatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
dēcollāri
PERFECT
Singular:
decollatus, –a, –um esse
Plural:
decollati, –ae, –a esse
FUTURO
decollatum esse
GERUND
dēcollandus, –a, –um
SUPIN
decollatu

View the active form of this verb




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DECOLLOR100}}
---CACHE---