dēfatiscor - Active diathesis
deponent intransitive verb III conjugation
See the translation of this word
DEPONENT FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
dēfatiscor
II sing.
dēfatiscĕris, dēfatiscĕre
III sing.
dēfatiscĭtur
I plur.
dēfatiscĭmur
II plur.
dēfatiscimĭni
III plur.
dēfatiscuntur
IMPERFECT
I sing.
dēfatiscēbar
II sing.
dēfatiscebāris, dēfatiscebāre
III sing.
dēfatiscebātur
I plur.
dēfatiscebāmur
II plur.
dēfatiscebamĭni
III plur.
dēfatiscebantur
FUTURE
I sing.
dēfatiscar
II sing.
dēfatiscēris, dēfatiscēre
III sing.
dēfatiscētur
I plur.
dēfatiscēmur
II plur.
dēfatiscemĭni
III plur.
dēfatiscentur
PERFECT
I sing.
defassus, –a, –um sum
II sing.
defassus, –a, –um es
III sing.
defassus, –a, –um est
I plur.
defassi, –ae, –a sumus
II plur.
defassi, –ae, –a estis
III plur.
defassi, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
defassus, –a, –um eram
II sing.
defassus, –a, –um eras
III sing.
defassus, –a, –um erat
I plur.
defassi, –ae, –a eramus
II plur.
defassi, –ae, –a eratis
III plur.
defassi, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
defassus, –a, –um ero
II sing.
defassus, –a, –um eris
III sing.
defassus, –a, –um erit
I plur.
defassi, –ae, –a erimus
II plur.
defassi, –ae, –a eritis
III plur.
defassi, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
dēfatiscar
II sing.
dēfatiscāris, dēfatiscāre
III sing.
dēfatiscātur
I plur.
dēfatiscāmur
II plur.
dēfatiscamĭni
III plur.
dēfatiscantur
IMPERFECT
I sing.
dēfatiscĕrer
II sing.
dēfatiscerēris, dēfatiscerēre
III sing.
dēfatiscerētur
I plur.
dēfatiscerēmur
II plur.
dēfatisceremĭni
III plur.
dēfatiscerentur
PERFECT
I sing.
defassus, –a, –um sim
II sing.
defassus, –a, –um sis
III sing.
defassus, –a, –um sit
I plur.
defassi, –ae, –a simus
II plur.
defassi, –ae, –a sitis
III plur.
defassi, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
defassus, –a, –um essem
II sing.
defassus, –a, –um esses
III sing.
defassus, –a, –um esset
I plur.
defassi, –ae, –a essemus
II plur.
defassi, –ae, –a essetis
III plur.
defassi, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
dēfatiscĕre
II plur.
dēfatiscimĭni
FUTURO
II sing.
dēfatiscĭtor
III sing.
dēfatiscĭtor
II plur.
–
III plur.
dēfatiscuntor
INFINITIVE
PRESENT
dēfatisci
PERFECT
Singular:
defassus, –a, –um esse
Plural:
defassi, –ae, –a esse
FUTURO
Singular:
defassūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
defassūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENT
dēfatiscens, –entis
FUTURO
defassūrūs, –a, –ūm
SUPIN
Attivo:
defassum
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
dēfatiscendi
Dativo:
dēfatiscendo
Accusativo:
dēfatiscendum
Ablativo:
dēfatiscendo
GERUND
–
dēfatiscor dep. intr. v. III conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android