dēvĕnĕror - Active diathesis
deponent transitive verb I conjugation
See the translation of this word
DEPONENT FORM:
    INDICATIVE
    PRESENT
            I sing.
dēvĕnĕror
                II sing.
dēvĕnĕrāris, dēvĕnĕrāre
                III sing.
dēvĕnĕrātur
                I plur.
dēvĕnĕrāmur
                II plur.
dēvĕnĕramĭni
                III plur.
dēvĕnĕrantur
                IMPERFECT
            I sing.
dēvĕnĕrābar
                II sing.
dēvĕnĕrabāris, dēvĕnĕrabāre
                III sing.
dēvĕnĕrabātur
                I plur.
dēvĕnĕrabāmur
                II plur.
dēvĕnĕrabamĭni
                III plur.
dēvĕnĕrabantur
                FUTURE
            I sing.
dēvĕnĕrābor
                II sing.
dēvĕnĕrabĕris, dēvĕnĕrabĕre
                III sing.
dēvĕnĕrabĭtur
                I plur.
dēvĕnĕrabĭmur
                II plur.
dēvĕnĕrabimĭni
                III plur.
dēvĕnĕrabuntur
                PERFECT
            I sing.
deveneratus, –a, –um  sum
                II sing.
deveneratus, –a, –um  es
                III sing.
deveneratus, –a, –um  est
                I plur.
devenerati, –ae, –a  sumus
                II plur.
devenerati, –ae, –a  estis
                III plur.
devenerati, –ae, –a  sunt
                PLUPERFECT
            I sing.
deveneratus, –a, –um  eram
                II sing.
deveneratus, –a, –um  eras
                III sing.
deveneratus, –a, –um  erat
                I plur.
devenerati, –ae, –a  eramus
                II plur.
devenerati, –ae, –a  eratis
                III plur.
devenerati, –ae, –a erant
                FUTURE PERFECT
            I sing.
deveneratus, –a, –um  ero
                II sing.
deveneratus, –a, –um  eris
                III sing.
deveneratus, –a, –um  erit
                I plur.
devenerati, –ae, –a  erimus
                II plur.
devenerati, –ae, –a  eritis
                III plur.
devenerati, –ae, –a  erunt
                SUBJUNCTIVE
    PRESENT
            I sing.
dēvĕnĕrer
                II sing.
dēvĕnĕrēris, dēvĕnĕrēre
                III sing.
dēvĕnĕrētur
                I plur.
dēvĕnĕrēmur
                II plur.
dēvĕnĕremĭni
                III plur.
dēvĕnĕrentur
                IMPERFECT
            I sing.
dēvĕnĕrārer
                II sing.
dēvĕnĕrarēris, dēvĕnĕrarēre
                III sing.
dēvĕnĕrarētur
                I plur.
dēvĕnĕrarēmur
                II plur.
dēvĕnĕraremĭni
                III plur.
dēvĕnĕrarentur
                PERFECT
            I sing.
deveneratus, –a, –um  sim
                II sing.
deveneratus, –a, –um  sis
                III sing.
deveneratus, –a, –um  sit
                I plur.
devenerati, –ae, –a  simus
                II plur.
devenerati, –ae, –a  sitis
                III plur.
devenerati, –ae, –a  sint
                PLUPERFECT
            I sing.
deveneratus, –a, –um  essem
                II sing.
deveneratus, –a, –um  esses
                III sing.
deveneratus, –a, –um  esset
                I plur.
devenerati, –ae, –a  essemus
                II plur.
devenerati, –ae, –a  essetis
                III plur.
devenerati, –ae, –a  essent
                IMPERATIVE
            PRESENT
            II sing.
dēvĕnĕrāre
                II plur.
dēvĕnĕramĭni
                FUTURO
            II sing.
dēvĕnĕrātor
                III sing.
dēvĕnĕrātor
                II plur.
–
                III plur.
dēvĕnĕrantor
                INFINITIVE
            PRESENT
            dēvĕnĕrāri
                PERFECT
            Singular:
deveneratus, –a, –um esse
                Plural:
devenerati, –ae, –a esse
                FUTURO
            Singular:
deveneratūrūm, –am, –ūm esse
                Plural:
deveneratūros, –as, –a esse
                PARTICIPIO
            PRESENT
            dēvĕnĕrans, –antis
                FUTURO
            deveneratūrūs, –a, –ūm
                SUPIN
            Attivo:
deveneratum
                Passivo:
deveneratu
                GERUNDIO
            Genitivo:
dēvĕnĕrandi
                Dativo:
dēvĕnĕrando
                Accusativo:
dēvĕnĕrandum
                Ablativo:
dēvĕnĕrando
                GERUND
            dēvĕnĕrandus, –a, –um
                dēvĕnĕror dep. tr. v.  I conjug.
---CACHE---
 
                
                Our sites
                - Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Our mobile applications
                Android
                
                 
                         
                     
                    