PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
dīgnoscor
II sing.
dīgnoscĕris, dīgnoscĕre
III sing.
dīgnoscĭtur
I plur.
dīgnoscĭmur
II plur.
dīgnoscimĭni
III plur.
dīgnoscuntur
IMPERFECT
I sing.
dīgnoscēbar
II sing.
dīgnoscebāris, dīgnoscebāre
III sing.
dīgnoscebātur
I plur.
dīgnoscebāmur
II plur.
dīgnoscebamĭni
III plur.
dīgnoscebantur
FUTURE
I sing.
dīgnoscar
II sing.
dīgnoscēris, dīgnoscēre
III sing.
dīgnoscētur
I plur.
dīgnoscēmur
II plur.
dīgnoscemĭni
III plur.
dīgnoscentur
PERFECT
I sing.
dignotus, –a, –um sum
II sing.
dignotus, –a, –um es
III sing.
dignotus, –a, –um est
I plur.
dignoti, –ae, –a sumus
II plur.
dignoti, –ae, –a estis
III plur.
dignoti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
dignotus, –a, –um eram
II sing.
dignotus, –a, –um eras
III sing.
dignotus, –a, –um erat
I plur.
dignoti, –ae, –a eramus
II plur.
dignoti, –ae, –a eratis
III plur.
dignoti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
dignotus, –a, –um ero
II sing.
dignotus, –a, –um eris
III sing.
dignotus, –a, –um erit
I plur.
dignoti, –ae, –a erimus
II plur.
dignoti, –ae, –a eritis
III plur.
dignoti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
dīgnoscar
II sing.
dīgnoscāris, dīgnoscāre
III sing.
dīgnoscātur
I plur.
dīgnoscāmur
II plur.
dīgnoscamĭni
III plur.
dīgnoscantur
IMPERFECT
I sing.
dīgnoscĕrer
II sing.
dīgnoscerēris, dīgnoscerēre
III sing.
dīgnoscerētur
I plur.
dīgnoscerēmur
II plur.
dīgnosceremĭni
III plur.
dīgnoscerentur
PERFECT
I sing.
dignotus, –a, –um sim
II sing.
dignotus, –a, –um sis
III sing.
dignotus, –a, –um sit
I plur.
dignoti, –ae, –a simus
II plur.
dignoti, –ae, –a sitis
III plur.
dignoti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
dignotus, –a, –um essem
II sing.
dignotus, –a, –um esses
III sing.
dignotus, –a, –um esset
I plur.
dignoti, –ae, –a essemus
II plur.
dignoti, –ae, –a essetis
III plur.
dignoti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
dīgnoscĕre
II plur.
dīgnoscimĭni
FUTURO
II sing.
dīgnoscĭtor
III sing.
dīgnoscĭtor
II plur.
–
III plur.
dīgnoscuntor
PARTICIPIO
PERFECT
dignotus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
dīgnosci
PERFECT
Singular:
dignotus, –a, –um esse
Plural:
dignoti, –ae, –a esse
FUTURO
dignotum esse
GERUND
dīgnoscendus, –a, –um
SUPIN
dignotu
View the active form of this verb
dīgnoscor tr. v. III conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android