dispuo - Active diathesis
transitive and intransitive verb III conjugation
See the translation of this word
ACTIVE FORM:
    INDICATIVE
    PRESENT
            I sing.
dispuo
                II sing.
dispuis
                III sing.
dispuit
                I plur.
dispuĭmus
                II plur.
dispuĭtis
                III plur.
dispuunt
                IMPERFECT
            I sing.
dispuēbam
                II sing.
dispuēbas
                III sing.
dispuēbat
                I plur.
dispuebāmus
                II plur.
dispuebātis
                III plur.
dispuēbant
                FUTURE
            I sing.
dispuam
                II sing.
dispues
                III sing.
dispuet
                I plur.
dispuēmus
                II plur.
dispuētis
                III plur.
dispuent
                PERFECT
            I sing.
–
                II sing.
–
                III sing.
–
                I plur.
–
                II plur.
–
                III plur.
–
                PLUPERFECT
            I sing.
–
                II sing.
–
                III sing.
–
                I plur.
–
                II plur.
–
                III plur.
–
                FUTURE PERFECT
            I sing.
–
                II sing.
–
                III sing.
–
                I plur.
–
                II plur.
–
                III plur.
–
                SUBJUNCTIVE
    PRESENT
            I sing.
dispuam
                II sing.
dispuas
                III sing.
dispuat
                I plur.
dispuāmus
                II plur.
dispuātis
                III plur.
dispuant
                IMPERFECT
            I sing.
dispuĕrem
                II sing.
dispuĕres
                III sing.
dispuĕret
                I plur.
dispuerēmus
                II plur.
dispuerētis
                III plur.
dispuĕrent
                PERFECT
            I sing.
–
                II sing.
–
                III sing.
–
                I plur.
–
                II plur.
–
                III plur.
–
                PLUPERFECT
            I sing.
–
                II sing.
–
                III sing.
–
                I plur.
–
                II plur.
–
                III plur.
–
                IMPERATIVE
            PRESENT
            II sing.
dispuĕ
                II plur.
dispuĭte
                FUTURO
            II sing.
dispuĭto
                III sing.
dispuĭto
                II plur.
dispuitōte
                III plur.
dispuunto
                PARTICIPIO
            PRESENT
            dispuens, –entis
                FUTURO
            –
                INFINITIVE
            PRESENT
            dispuĕre
                PERFECT
            –
                FUTURO
            Singular:
–
                Plural:
–
                GERUNDIO
            Genitivo:
dispuendi
                Dativo:
dispuendo
                Accusativo:
ad dispuendum
                Ablativo:
dispuendo
                SUPIN
            –
                View the passive form of this verb
dispuo tr. and intr. v.  III conjug.
---CACHE---
                
                Our sites
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Our mobile applications
                Android