dŭumvĭrātŭs


masculine noun IV declension

See the translation of this word



MASCULINE
SINGULAR
Nom.
duumviratŭs
Gen.
duumviratūs
Dat.
duumviratui
Acc.
duumviratum
Abl.
duumviratu
Voc.
duumviratŭs
PLURAL
Nom.
duumviratūs
Gen.
duumviratŭum
Dat.
duumviratĭbus
Acc.
duumviratūs
Abl.
duumviratĭbus
Voc.
duumviratūs




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DUUMVIRATUS100}}
---CACHE---