hăbĭtor - Passive diathesis
transitive and intransitive verb I conjugation
See the translation of this word
PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
hăbĭtor
II sing.
hăbĭtāris, hăbĭtāre
III sing.
hăbĭtātur
I plur.
hăbĭtāmur
II plur.
hăbĭtamĭni
III plur.
hăbĭtantur
IMPERFECT
I sing.
hăbĭtābar
II sing.
hăbĭtabāris, hăbĭtabāre
III sing.
hăbĭtabātur
I plur.
hăbĭtabāmur
II plur.
hăbĭtabamĭni
III plur.
hăbĭtabantur
FUTURE
I sing.
hăbĭtābor
II sing.
hăbĭtabĕris, hăbĭtabĕre
III sing.
hăbĭtabĭtur
I plur.
hăbĭtabĭmur
II plur.
hăbĭtabimĭni
III plur.
hăbĭtabuntur
PERFECT
I sing.
habitatus, –a, –um sum
II sing.
habitatus, –a, –um es
III sing.
habitatus, –a, –um est
I plur.
habitati, –ae, –a sumus
II plur.
habitati, –ae, –a estis
III plur.
habitati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
habitatus, –a, –um eram
II sing.
habitatus, –a, –um eras
III sing.
habitatus, –a, –um erat
I plur.
habitati, –ae, –a eramus
II plur.
habitati, –ae, –a eratis
III plur.
habitati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
habitatus, –a, –um ero
II sing.
habitatus, –a, –um eris
III sing.
habitatus, –a, –um erit
I plur.
habitati, –ae, –a erimus
II plur.
habitati, –ae, –a eritis
III plur.
habitati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
hăbĭter
II sing.
hăbĭtēris, hăbĭtēre
III sing.
hăbĭtētur
I plur.
hăbĭtēmur
II plur.
hăbĭtemĭni
III plur.
hăbĭtentur
IMPERFECT
I sing.
hăbĭtārer
II sing.
hăbĭtarēris, hăbĭtarēre
III sing.
hăbĭtarētur
I plur.
hăbĭtarēmur
II plur.
hăbĭtaremĭni
III plur.
hăbĭtarentur
PERFECT
I sing.
habitatus, –a, –um sim
II sing.
habitatus, –a, –um sis
III sing.
habitatus, –a, –um sit
I plur.
habitati, –ae, –a simus
II plur.
habitati, –ae, –a sitis
III plur.
habitati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
habitatus, –a, –um essem
II sing.
habitatus, –a, –um esses
III sing.
habitatus, –a, –um esset
I plur.
habitati, –ae, –a essemus
II plur.
habitati, –ae, –a essetis
III plur.
habitati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
hăbĭtāre
II plur.
hăbĭtamĭni
FUTURO
II sing.
hăbĭtātor
III sing.
hăbĭtātor
II plur.
–
III plur.
hăbĭtantor
PARTICIPIO
PERFECT
habitatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
hăbĭtāri
PERFECT
Singular:
habitatus, –a, –um esse
Plural:
habitati, –ae, –a esse
FUTURO
habitatum esse
GERUND
hăbĭtandus, –a, –um
SUPIN
habitatu
View the active form of this verb
hăbĭtor tr. and intr. v. I conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android