PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
ignōmĭnĭor
II sing.
ignōmĭnĭāris, ignōmĭnĭāre
III sing.
ignōmĭnĭātur
I plur.
ignōmĭnĭāmur
II plur.
ignōmĭnĭamĭni
III plur.
ignōmĭnĭantur
IMPERFECT
I sing.
ignōmĭnĭābar
II sing.
ignōmĭnĭabāris, ignōmĭnĭabāre
III sing.
ignōmĭnĭabātur
I plur.
ignōmĭnĭabāmur
II plur.
ignōmĭnĭabamĭni
III plur.
ignōmĭnĭabantur
FUTURE
I sing.
ignōmĭnĭābor
II sing.
ignōmĭnĭabĕris, ignōmĭnĭabĕre
III sing.
ignōmĭnĭabĭtur
I plur.
ignōmĭnĭabĭmur
II plur.
ignōmĭnĭabimĭni
III plur.
ignōmĭnĭabuntur
PERFECT
I sing.
ignominiatus, –a, –um sum
II sing.
ignominiatus, –a, –um es
III sing.
ignominiatus, –a, –um est
I plur.
ignominiati, –ae, –a sumus
II plur.
ignominiati, –ae, –a estis
III plur.
ignominiati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
ignominiatus, –a, –um eram
II sing.
ignominiatus, –a, –um eras
III sing.
ignominiatus, –a, –um erat
I plur.
ignominiati, –ae, –a eramus
II plur.
ignominiati, –ae, –a eratis
III plur.
ignominiati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
ignominiatus, –a, –um ero
II sing.
ignominiatus, –a, –um eris
III sing.
ignominiatus, –a, –um erit
I plur.
ignominiati, –ae, –a erimus
II plur.
ignominiati, –ae, –a eritis
III plur.
ignominiati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
ignōmĭnĭer
II sing.
ignōmĭnĭēris, ignōmĭnĭēre
III sing.
ignōmĭnĭētur
I plur.
ignōmĭnĭēmur
II plur.
ignōmĭnĭemĭni
III plur.
ignōmĭnĭentur
IMPERFECT
I sing.
ignōmĭnĭārer
II sing.
ignōmĭnĭarēris, ignōmĭnĭarēre
III sing.
ignōmĭnĭarētur
I plur.
ignōmĭnĭarēmur
II plur.
ignōmĭnĭaremĭni
III plur.
ignōmĭnĭarentur
PERFECT
I sing.
ignominiatus, –a, –um sim
II sing.
ignominiatus, –a, –um sis
III sing.
ignominiatus, –a, –um sit
I plur.
ignominiati, –ae, –a simus
II plur.
ignominiati, –ae, –a sitis
III plur.
ignominiati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
ignominiatus, –a, –um essem
II sing.
ignominiatus, –a, –um esses
III sing.
ignominiatus, –a, –um esset
I plur.
ignominiati, –ae, –a essemus
II plur.
ignominiati, –ae, –a essetis
III plur.
ignominiati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
ignōmĭnĭāre
II plur.
ignōmĭnĭamĭni
FUTURO
II sing.
ignōmĭnĭātor
III sing.
ignōmĭnĭātor
II plur.
–
III plur.
ignōmĭnĭantor
PARTICIPIO
PERFECT
ignominiatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
ignōmĭnĭāri
PERFECT
Singular:
ignominiatus, –a, –um esse
Plural:
ignominiati, –ae, –a esse
FUTURO
ignominiatum esse
GERUND
ignōmĭnĭandus, –a, –um
SUPIN
ignominiatu
View the active form of this verb
ignōmĭnĭor tr. v. I conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android