imperitatūrūs


adjective future participle

See the translation of this word



MASCULINE
SINGULAR
Nom.
imperitaturus
Gen.
imperitaturi
Dat.
imperitaturo
Acc.
imperitaturum
Abl.
imperitature
Voc.
imperitaturo
PLURAL
Nom.
imperitaturi
Gen.
imperitatorum
Dat.
imperitaturis
Acc.
imperitaturos
Abl.
imperitaturi
Voc.
imperitaturis
FEMININE
SINGULAR
Nom.
imperitatura
Gen.
imperitaturae
Dat.
imperitaturae
Acc.
imperitaturam
Abl.
imperitatura
Voc.
imperitatura
PLURAL
Nom.
imperitaturae
Gen.
imperitaturarum
Dat.
imperitaturis
Acc.
imperitaturas
Abl.
imperitaturae
Voc.
imperitaturis
NEUTER
SINGULAR
Nom.
imperitaturum
Gen.
imperitaturi
Dat.
imperitaturo
Acc.
imperitaturum
Abl.
imperitaturum
Voc.
imperitaturo
PLURAL
Nom.
imperitatura
Gen.
imperitaturorum
Dat.
imperitaturis
Acc.
imperitatura
Abl.
imperitatura
Voc.
imperitaturis




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:IMPERITATURUS100}}
---CACHE---