PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
implōror
II sing.
implōrāris, implōrāre
III sing.
implōrātur
I plur.
implōrāmur
II plur.
implōramĭni
III plur.
implōrantur
IMPERFECT
I sing.
implōrābar
II sing.
implōrabāris, implōrabāre
III sing.
implōrabātur
I plur.
implōrabāmur
II plur.
implōrabamĭni
III plur.
implōrabantur
FUTURE
I sing.
implōrābor
II sing.
implōrabĕris, implōrabĕre
III sing.
implōrabĭtur
I plur.
implōrabĭmur
II plur.
implōrabimĭni
III plur.
implōrabuntur
PERFECT
I sing.
imploratus, –a, –um sum
II sing.
imploratus, –a, –um es
III sing.
imploratus, –a, –um est
I plur.
implorati, –ae, –a sumus
II plur.
implorati, –ae, –a estis
III plur.
implorati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
imploratus, –a, –um eram
II sing.
imploratus, –a, –um eras
III sing.
imploratus, –a, –um erat
I plur.
implorati, –ae, –a eramus
II plur.
implorati, –ae, –a eratis
III plur.
implorati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
imploratus, –a, –um ero
II sing.
imploratus, –a, –um eris
III sing.
imploratus, –a, –um erit
I plur.
implorati, –ae, –a erimus
II plur.
implorati, –ae, –a eritis
III plur.
implorati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
implōrer
II sing.
implōrēris, implōrēre
III sing.
implōrētur
I plur.
implōrēmur
II plur.
implōremĭni
III plur.
implōrentur
IMPERFECT
I sing.
implōrārer
II sing.
implōrarēris, implōrarēre
III sing.
implōrarētur
I plur.
implōrarēmur
II plur.
implōraremĭni
III plur.
implōrarentur
PERFECT
I sing.
imploratus, –a, –um sim
II sing.
imploratus, –a, –um sis
III sing.
imploratus, –a, –um sit
I plur.
implorati, –ae, –a simus
II plur.
implorati, –ae, –a sitis
III plur.
implorati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
imploratus, –a, –um essem
II sing.
imploratus, –a, –um esses
III sing.
imploratus, –a, –um esset
I plur.
implorati, –ae, –a essemus
II plur.
implorati, –ae, –a essetis
III plur.
implorati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
implōrāre
II plur.
implōramĭni
FUTURO
II sing.
implōrātor
III sing.
implōrātor
II plur.
–
III plur.
implōrantor
PARTICIPIO
PERFECT
imploratus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
implōrāri
PERFECT
Singular:
imploratus, –a, –um esse
Plural:
implorati, –ae, –a esse
FUTURO
imploratum esse
GERUND
implōrandus, –a, –um
SUPIN
imploratu
View the active form of this verb
implōror tr. v. I conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android