implōror - Passive diathesis


transitive verb I conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
implōror
II sing.
implōrāris, implōrāre
III sing.
implōrātur
I plur.
implōrāmur
II plur.
implōramĭni
III plur.
implōrantur
IMPERFECT
I sing.
implōrābar
II sing.
implōrabāris, implōrabāre
III sing.
implōrabātur
I plur.
implōrabāmur
II plur.
implōrabamĭni
III plur.
implōrabantur
FUTURE
I sing.
implōrābor
II sing.
implōrabĕris, implōrabĕre
III sing.
implōrabĭtur
I plur.
implōrabĭmur
II plur.
implōrabimĭni
III plur.
implōrabuntur
PERFECT
I sing.
imploratus, –a, –um sum
II sing.
imploratus, –a, –um es
III sing.
imploratus, –a, –um est
I plur.
implorati, –ae, –a sumus
II plur.
implorati, –ae, –a estis
III plur.
implorati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
imploratus, –a, –um eram
II sing.
imploratus, –a, –um eras
III sing.
imploratus, –a, –um erat
I plur.
implorati, –ae, –a eramus
II plur.
implorati, –ae, –a eratis
III plur.
implorati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
imploratus, –a, –um ero
II sing.
imploratus, –a, –um eris
III sing.
imploratus, –a, –um erit
I plur.
implorati, –ae, –a erimus
II plur.
implorati, –ae, –a eritis
III plur.
implorati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
implōrer
II sing.
implōrēris, implōrēre
III sing.
implōrētur
I plur.
implōrēmur
II plur.
implōremĭni
III plur.
implōrentur
IMPERFECT
I sing.
implōrārer
II sing.
implōrarēris, implōrarēre
III sing.
implōrarētur
I plur.
implōrarēmur
II plur.
implōraremĭni
III plur.
implōrarentur
PERFECT
I sing.
imploratus, –a, –um sim
II sing.
imploratus, –a, –um sis
III sing.
imploratus, –a, –um sit
I plur.
implorati, –ae, –a simus
II plur.
implorati, –ae, –a sitis
III plur.
implorati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
imploratus, –a, –um essem
II sing.
imploratus, –a, –um esses
III sing.
imploratus, –a, –um esset
I plur.
implorati, –ae, –a essemus
II plur.
implorati, –ae, –a essetis
III plur.
implorati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
implōrāre
II plur.
implōramĭni
FUTURO
II sing.
implōrātor
III sing.
implōrātor
II plur.
III plur.
implōrantor
PARTICIPIO
PERFECT
imploratus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
implōrāri
PERFECT
Singular:
imploratus, –a, –um esse
Plural:
implorati, –ae, –a esse
FUTURO
imploratum esse
GERUND
implōrandus, –a, –um
SUPIN
imploratu

View the active form of this verb




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:IMPLOROR100}}
---CACHE---