indepiscor - Active diathesis
deponent transitive verb III conjugation
See the translation of this word
DEPONENT FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
indepiscor
II sing.
indepiscĕris, indepiscĕre
III sing.
indepiscĭtur
I plur.
indepiscĭmur
II plur.
indepiscimĭni
III plur.
indepiscuntur
IMPERFECT
I sing.
indepiscēbar
II sing.
indepiscebāris, indepiscebāre
III sing.
indepiscebātur
I plur.
indepiscebāmur
II plur.
indepiscebamĭni
III plur.
indepiscebantur
FUTURE
I sing.
indepiscar
II sing.
indepiscēris, indepiscēre
III sing.
indepiscētur
I plur.
indepiscēmur
II plur.
indepiscemĭni
III plur.
indepiscentur
PERFECT
I sing.
indeptus, –a, –um sum
II sing.
indeptus, –a, –um es
III sing.
indeptus, –a, –um est
I plur.
indepti, –ae, –a sumus
II plur.
indepti, –ae, –a estis
III plur.
indepti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
indeptus, –a, –um eram
II sing.
indeptus, –a, –um eras
III sing.
indeptus, –a, –um erat
I plur.
indepti, –ae, –a eramus
II plur.
indepti, –ae, –a eratis
III plur.
indepti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
indeptus, –a, –um ero
II sing.
indeptus, –a, –um eris
III sing.
indeptus, –a, –um erit
I plur.
indepti, –ae, –a erimus
II plur.
indepti, –ae, –a eritis
III plur.
indepti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
indepiscar
II sing.
indepiscāris, indepiscare
III sing.
indepiscātur
I plur.
indepiscāmur
II plur.
indepiscamĭni
III plur.
indepiscantur
IMPERFECT
I sing.
indepiscĕrer
II sing.
indepiscerēris, indepiscerēre
III sing.
indepiscerētur
I plur.
indepiscerēmur
II plur.
indepisceremĭni
III plur.
indepiscerentur
PERFECT
I sing.
indeptus, –a, –um sim
II sing.
indeptus, –a, –um sis
III sing.
indeptus, –a, –um sit
I plur.
indepti, –ae, –a simus
II plur.
indepti, –ae, –a sitis
III plur.
indepti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
indeptus, –a, –um essem
II sing.
indeptus, –a, –um esses
III sing.
indeptus, –a, –um esset
I plur.
indepti, –ae, –a essemus
II plur.
indepti, –ae, –a essetis
III plur.
indepti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
indepiscĕre
II plur.
indepiscimĭni
FUTURO
II sing.
indepiscĭtor
III sing.
indepiscĭtor
II plur.
–
III plur.
indepiscuntor
INFINITIVE
PRESENT
indepisci
PERFECT
Singular:
indeptus, –a, –um esse
Plural:
indepti, –ae, –a esse
FUTURO
Singular:
indeptūrūm, –am, –ūm
Plural:
indeptūros, –as, –a
PARTICIPIO
PRESENT
indepiscens, –entis
FUTURO
indeptūrūs, –a, –ūm
SUPIN
Attivo:
indeptum
Passivo:
indeptu
GERUNDIO
Genitivo:
indepiscendi
Dativo:
indepiscendo
Accusativo:
indepiscendum
Ablativo:
indepiscendo
GERUND
indepiscendus, –a, –um
indepiscor dep. tr. v. III conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android