innŭor - Passive diathesis
transitive and intransitive verb III conjugation
See the translation of this word
PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
innŭor
II sing.
innŭĕris, innŭĕre
III sing.
innŭĭtur
I plur.
innŭĭmur
II plur.
innŭimĭni
III plur.
innŭuntur
IMPERFECT
I sing.
innŭēbar
II sing.
innŭebāris, innŭebāre
III sing.
innŭebātur
I plur.
innŭebāmur
II plur.
innŭebamĭni
III plur.
innŭebantur
FUTURE
I sing.
innŭar
II sing.
innŭēris, innŭēre
III sing.
innŭētur
I plur.
innŭēmur
II plur.
innŭemĭni
III plur.
innŭentur
PERFECT
I sing.
innutus, –a, –um sum
II sing.
innutus, –a, –um es
III sing.
innutus, –a, –um est
I plur.
innuti, –ae, –a sumus
II plur.
innuti, –ae, –a estis
III plur.
innuti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
innutus, –a, –um eram
II sing.
innutus, –a, –um eras
III sing.
innutus, –a, –um erat
I plur.
innuti, –ae, –a eramus
II plur.
innuti, –ae, –a eratis
III plur.
innuti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
innutus, –a, –um ero
II sing.
innutus, –a, –um eris
III sing.
innutus, –a, –um erit
I plur.
innuti, –ae, –a erimus
II plur.
innuti, –ae, –a eritis
III plur.
innuti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
innŭar
II sing.
innŭāris, innŭāre
III sing.
innŭātur
I plur.
innŭāmur
II plur.
innŭamĭni
III plur.
innŭantur
IMPERFECT
I sing.
innŭĕrer
II sing.
innŭerēris, innŭerēre
III sing.
innŭerētur
I plur.
innŭerēmur
II plur.
innŭeremĭni
III plur.
innŭerentur
PERFECT
I sing.
innutus, –a, –um sim
II sing.
innutus, –a, –um sis
III sing.
innutus, –a, –um sit
I plur.
innuti, –ae, –a simus
II plur.
innuti, –ae, –a sitis
III plur.
innuti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
innutus, –a, –um essem
II sing.
innutus, –a, –um esses
III sing.
innutus, –a, –um esset
I plur.
innuti, –ae, –a essemus
II plur.
innuti, –ae, –a essetis
III plur.
innuti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
innŭĕre
II plur.
innŭĭmini
FUTURO
II sing.
innŭĭtor
III sing.
innŭĭtor
II plur.
–
III plur.
innŭuntor
PARTICIPIO
PERFECT
innutus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
innŭi
PERFECT
Singular:
innutus, –a, –um esse
Plural:
innuti, –ae, –a esse
FUTURO
innutum esse
GERUND
innŭendus, –a, –um
SUPIN
innutu
View the active form of this verb
innŭor tr. and intr. v. III conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android