interstinguor - Passive diathesis


transitive verb III conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
interstinguor
II sing.
interstinguĕris, interstinguĕre
III sing.
interstinguĭtur
I plur.
interstinguĭmur
II plur.
interstinguimĭni
III plur.
interstinguuntur
IMPERFECT
I sing.
interstinguēbar
II sing.
interstinguebāris, interstinguebāre
III sing.
interstinguebātur
I plur.
interstinguebāmur
II plur.
interstinguebamĭni
III plur.
interstinguebantur
FUTURE
I sing.
interstinguar
II sing.
interstinguēris, interstinguēre
III sing.
interstinguētur
I plur.
interstinguēmur
II plur.
interstinguemĭni
III plur.
interstinguentur
PERFECT
I sing.
interstinctus, –a, –um sum
II sing.
interstinctus, –a, –um es
III sing.
interstinctus, –a, –um est
I plur.
interstincti, –ae, –a sumus
II plur.
interstincti, –ae, –a estis
III plur.
interstincti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
interstinctus, –a, –um eram
II sing.
interstinctus, –a, –um eras
III sing.
interstinctus, –a, –um erat
I plur.
interstincti, –ae, –a eramus
II plur.
interstincti, –ae, –a eratis
III plur.
interstincti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
interstinctus, –a, –um ero
II sing.
interstinctus, –a, –um eris
III sing.
interstinctus, –a, –um erit
I plur.
interstincti, –ae, –a erimus
II plur.
interstincti, –ae, –a eritis
III plur.
interstincti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
interstinguar
II sing.
interstinguāris, interstinguāre
III sing.
interstinguātur
I plur.
interstinguāmur
II plur.
interstinguamĭni
III plur.
interstinguantur
IMPERFECT
I sing.
interstinguĕrer
II sing.
interstinguerēris, interstinguerēre
III sing.
interstinguerētur
I plur.
interstinguerēmur
II plur.
interstingueremĭni
III plur.
interstinguerentur
PERFECT
I sing.
interstinctus, –a, –um sim
II sing.
interstinctus, –a, –um sis
III sing.
interstinctus, –a, –um sit
I plur.
interstincti, –ae, –a simus
II plur.
interstincti, –ae, –a sitis
III plur.
interstincti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
interstinctus, –a, –um essem
II sing.
interstinctus, –a, –um esses
III sing.
interstinctus, –a, –um esset
I plur.
interstincti, –ae, –a essemus
II plur.
interstincti, –ae, –a essetis
III plur.
interstincti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
interstinguĕre
II plur.
interstinguimĭni
FUTURO
II sing.
interstinguĭtor
III sing.
interstinguĭtor
II plur.
III plur.
interstinguuntor
PARTICIPIO
PERFECT
interstinctus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
interstingui
PERFECT
Singular:
interstinctus, –a, –um esse
Plural:
interstincti, –ae, –a esse
FUTURO
interstinctum esse
GERUND
interstinguendus, –a, –um
SUPIN
interstinctu

View the active form of this verb




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INTERSTINGUOR100}}
---CACHE---