lŏquĭtor - Active diathesis


deponent intransitive verb I conjugation

See the translation of this word



DEPONENT FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
lŏquĭtor
II sing.
lŏquĭtāris, lŏquĭtāre
III sing.
lŏquĭtātur
I plur.
lŏquĭtāmur
II plur.
lŏquĭtamĭni
III plur.
lŏquĭtantur
IMPERFECT
I sing.
lŏquĭtābar
II sing.
lŏquĭtabāris, lŏquĭtabāre
III sing.
lŏquĭtabātur
I plur.
lŏquĭtabāmus
II plur.
lŏquĭtabamĭni
III plur.
lŏquĭtantur
FUTURE
I sing.
lŏquĭtābor
II sing.
lŏquĭtabĕris, lŏquĭtabĕre
III sing.
lŏquĭtabĭtur
I plur.
lŏquĭtabĭmur
II plur.
lŏquĭtabimĭni
III plur.
lŏquĭtabuntur
PERFECT
I sing.
loquitatus, –a, –um sum
II sing.
loquitatus, –a, –um es
III sing.
loquitatus, –a, –um est
I plur.
loquitati, –ae, –a sumus
II plur.
loquitati, –ae, –a estis
III plur.
loquitati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
loquitatus, –a, –um eram
II sing.
loquitatus, –a, –um eras
III sing.
loquitatus, –a, –um erat
I plur.
loquitati, –ae, –a eramus
II plur.
loquitati, –ae, –a eratis
III plur.
loquitati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
loquitatus, –a, –um ero
II sing.
loquitatus, –a, –um eris
III sing.
loquitatus, –a, –um erit
I plur.
loquitati, –ae, –a erimus
II plur.
loquitati, –ae, –a eritis
III plur.
loquitati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
lŏquĭter
II sing.
lŏquĭtēris, lŏquĭtēre
III sing.
lŏquĭtētur
I plur.
lŏquĭtēmur
II plur.
lŏquĭtemĭni
III plur.
lŏquĭtentur
IMPERFECT
I sing.
lŏquĭtārer
II sing.
lŏquĭtarēris, lŏquĭtarēre
III sing.
lŏquĭtarētur
I plur.
lŏquĭtāremur
II plur.
lŏquĭtaremĭni
III plur.
lŏquĭtarentur
PERFECT
I sing.
loquitatus, –a, –um sim
II sing.
loquitatus, –a, –um sis
III sing.
loquitatus, –a, –um sit
I plur.
loquitati, –ae, –a simus
II plur.
loquitati, –ae, –a sitis
III plur.
loquitati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
loquitatus, –a, –um essem
II sing.
loquitatus, –a, –um esses
III sing.
loquitatus, –a, –um esset
I plur.
loquitati, –ae, –a essemus
II plur.
loquitati, –ae, –a essetis
III plur.
loquitati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
lŏquĭtāre
II plur.
lŏquĭtamĭni
FUTURO
II sing.
lŏquĭtātor
III sing.
lŏquĭtātor
II plur.
III plur.
lŏquĭtantor
INFINITIVE
PRESENT
lŏquĭtāri
PERFECT
Singular:
loquitatus, –a, –um esse
Plural:
loquitati, –ae, –a esse
FUTURO
Singular:
loquitatūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
loquitatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENT
lŏquĭtans, –antis
FUTURO
loquitatūrūs, –a, –ūm
SUPIN
Attivo:
loquitatum
Passivo:
GERUNDIO
Genitivo:
lŏquĭtandi
Dativo:
lŏquĭtando
Accusativo:
lŏquĭtandum
Ablativo:
lŏquĭtando
GERUND






Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:LOQUITOR100}}
---CACHE---