mĕrĭtor - Passive diathesis


transitive and intransitive verb I conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
mĕrĭtor
II sing.
mĕrĭtāris, mĕrĭtāre
III sing.
mĕrĭtātur
I plur.
mĕrĭtāmur
II plur.
mĕrĭtamĭni
III plur.
mĕrĭtantur
IMPERFECT
I sing.
mĕrĭtābar
II sing.
mĕrĭtabāris, mĕrĭtabāre
III sing.
mĕrĭtabātur
I plur.
mĕrĭtabāmur
II plur.
mĕrĭtabamĭni
III plur.
mĕrĭtabantur
FUTURE
I sing.
mĕrĭtābor
II sing.
mĕrĭtabĕris, mĕrĭtabĕre
III sing.
mĕrĭtabĭtur
I plur.
mĕrĭtabĭmur
II plur.
mĕrĭtabimĭni
III plur.
mĕrĭtabuntur
PERFECT
I sing.
meritatus, –a, –um sum
II sing.
meritatus, –a, –um es
III sing.
meritatus, –a, –um est
I plur.
meritati, –ae, –a sumus
II plur.
meritati, –ae, –a estis
III plur.
meritati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
meritatus, –a, –um eram
II sing.
meritatus, –a, –um eras
III sing.
meritatus, –a, –um erat
I plur.
meritati, –ae, –a eramus
II plur.
meritati, –ae, –a eratis
III plur.
meritati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
meritatus, –a, –um ero
II sing.
meritatus, –a, –um eris
III sing.
meritatus, –a, –um erit
I plur.
meritati, –ae, –a erimus
II plur.
meritati, –ae, –a eritis
III plur.
meritati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
mĕrĭter
II sing.
mĕrĭtēris, mĕrĭtēre
III sing.
mĕrĭtētur
I plur.
mĕrĭtēmur
II plur.
mĕrĭtemĭni
III plur.
mĕrĭtentur
IMPERFECT
I sing.
mĕrĭtārer
II sing.
mĕrĭtarēris, mĕrĭtarēre
III sing.
mĕrĭtarētur
I plur.
mĕrĭtarēmur
II plur.
mĕrĭtaremĭni
III plur.
mĕrĭtarentur
PERFECT
I sing.
meritatus, –a, –um sim
II sing.
meritatus, –a, –um sis
III sing.
meritatus, –a, –um sit
I plur.
meritati, –ae, –a simus
II plur.
meritati, –ae, –a sitis
III plur.
meritati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
meritatus, –a, –um essem
II sing.
meritatus, –a, –um esses
III sing.
meritatus, –a, –um esset
I plur.
meritati, –ae, –a essemus
II plur.
meritati, –ae, –a essetis
III plur.
meritati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
mĕrĭtāre
II plur.
mĕrĭtamĭni
FUTURO
II sing.
mĕrĭtātor
III sing.
mĕrĭtātor
II plur.
III plur.
mĕrĭtantor
PARTICIPIO
PERFECT
meritatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
mĕrĭtāri
PERFECT
Singular:
meritatus, –a, –um esse
Plural:
meritati, –ae, –a esse
FUTURO
meritatum esse
GERUND
mĕrĭtandus, –a, –um
SUPIN
meritatu

View the active form of this verb




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:MERITOR100}}
---CACHE---