nōbĭlĭtor - Passive diathesis


transitive verb I conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
nōbĭlĭtor
II sing.
nōbĭlĭtāris, nōbĭlĭtāre
III sing.
nōbĭlĭtātur
I plur.
nōbĭlĭtāmur
II plur.
nōbĭlĭtamĭni
III plur.
nōbĭlĭtantur
IMPERFECT
I sing.
nōbĭlĭtābar
II sing.
nōbĭlĭtabāris, nōbĭlĭtabāre
III sing.
nōbĭlĭtabātur
I plur.
nōbĭlĭtabāmur
II plur.
nōbĭlĭtabamĭni
III plur.
nōbĭlĭtabantur
FUTURE
I sing.
nōbĭlĭtābor
II sing.
nōbĭlĭtabĕris, nōbĭlĭtabĕre
III sing.
nōbĭlĭtabĭtur
I plur.
nōbĭlĭtabĭmur
II plur.
nōbĭlĭtabimĭni
III plur.
nōbĭlĭtabuntur
PERFECT
I sing.
nobilitatus, –a, –um sum
II sing.
nobilitatus, –a, –um es
III sing.
nobilitatus, –a, –um est
I plur.
nobilitati, –ae, –a sumus
II plur.
nobilitati, –ae, –a estis
III plur.
nobilitati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
nobilitatus, –a, –um eram
II sing.
nobilitatus, –a, –um eras
III sing.
nobilitatus, –a, –um erat
I plur.
nobilitati, –ae, –a eramus
II plur.
nobilitati, –ae, –a eratis
III plur.
nobilitati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
nobilitatus, –a, –um ero
II sing.
nobilitatus, –a, –um eris
III sing.
nobilitatus, –a, –um erit
I plur.
nobilitati, –ae, –a erimus
II plur.
nobilitati, –ae, –a eritis
III plur.
nobilitati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
nōbĭlĭter
II sing.
nōbĭlĭtēris, nōbĭlĭtēre
III sing.
nōbĭlĭtētur
I plur.
nōbĭlĭtēmur
II plur.
nōbĭlĭtemĭni
III plur.
nōbĭlĭtentur
IMPERFECT
I sing.
nōbĭlĭtārer
II sing.
nōbĭlĭtarēris, nōbĭlĭtarēre
III sing.
nōbĭlĭtarētur
I plur.
nōbĭlĭtarēmur
II plur.
nōbĭlĭtaremĭni
III plur.
nōbĭlĭtarentur
PERFECT
I sing.
nobilitatus, –a, –um sim
II sing.
nobilitatus, –a, –um sis
III sing.
nobilitatus, –a, –um sit
I plur.
nobilitati, –ae, –a simus
II plur.
nobilitati, –ae, –a sitis
III plur.
nobilitati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
nobilitatus, –a, –um essem
II sing.
nobilitatus, –a, –um esses
III sing.
nobilitatus, –a, –um esset
I plur.
nobilitati, –ae, –a essemus
II plur.
nobilitati, –ae, –a essetis
III plur.
nobilitati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
nōbĭlĭtāre
II plur.
nōbĭlĭtamĭni
FUTURO
II sing.
nōbĭlĭtātor
III sing.
nōbĭlĭtātor
II plur.
III plur.
nōbĭlĭtantor
PARTICIPIO
PERFECT
nobilitatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
nōbĭlĭtāri
PERFECT
Singular:
nobilitatus, –a, –um esse
Plural:
nobilitati, –ae, –a esse
FUTURO
nobilitatum esse
GERUND
nōbĭlĭtandus, –a, –um
SUPIN
nobilitatu

View the active form of this verb




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:NOBILITOR100}}
---CACHE---