PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
nōbĭlĭtor
II sing.
nōbĭlĭtāris, nōbĭlĭtāre
III sing.
nōbĭlĭtātur
I plur.
nōbĭlĭtāmur
II plur.
nōbĭlĭtamĭni
III plur.
nōbĭlĭtantur
IMPERFECT
I sing.
nōbĭlĭtābar
II sing.
nōbĭlĭtabāris, nōbĭlĭtabāre
III sing.
nōbĭlĭtabātur
I plur.
nōbĭlĭtabāmur
II plur.
nōbĭlĭtabamĭni
III plur.
nōbĭlĭtabantur
FUTURE
I sing.
nōbĭlĭtābor
II sing.
nōbĭlĭtabĕris, nōbĭlĭtabĕre
III sing.
nōbĭlĭtabĭtur
I plur.
nōbĭlĭtabĭmur
II plur.
nōbĭlĭtabimĭni
III plur.
nōbĭlĭtabuntur
PERFECT
I sing.
nobilitatus, –a, –um sum
II sing.
nobilitatus, –a, –um es
III sing.
nobilitatus, –a, –um est
I plur.
nobilitati, –ae, –a sumus
II plur.
nobilitati, –ae, –a estis
III plur.
nobilitati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
nobilitatus, –a, –um eram
II sing.
nobilitatus, –a, –um eras
III sing.
nobilitatus, –a, –um erat
I plur.
nobilitati, –ae, –a eramus
II plur.
nobilitati, –ae, –a eratis
III plur.
nobilitati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
nobilitatus, –a, –um ero
II sing.
nobilitatus, –a, –um eris
III sing.
nobilitatus, –a, –um erit
I plur.
nobilitati, –ae, –a erimus
II plur.
nobilitati, –ae, –a eritis
III plur.
nobilitati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
nōbĭlĭter
II sing.
nōbĭlĭtēris, nōbĭlĭtēre
III sing.
nōbĭlĭtētur
I plur.
nōbĭlĭtēmur
II plur.
nōbĭlĭtemĭni
III plur.
nōbĭlĭtentur
IMPERFECT
I sing.
nōbĭlĭtārer
II sing.
nōbĭlĭtarēris, nōbĭlĭtarēre
III sing.
nōbĭlĭtarētur
I plur.
nōbĭlĭtarēmur
II plur.
nōbĭlĭtaremĭni
III plur.
nōbĭlĭtarentur
PERFECT
I sing.
nobilitatus, –a, –um sim
II sing.
nobilitatus, –a, –um sis
III sing.
nobilitatus, –a, –um sit
I plur.
nobilitati, –ae, –a simus
II plur.
nobilitati, –ae, –a sitis
III plur.
nobilitati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
nobilitatus, –a, –um essem
II sing.
nobilitatus, –a, –um esses
III sing.
nobilitatus, –a, –um esset
I plur.
nobilitati, –ae, –a essemus
II plur.
nobilitati, –ae, –a essetis
III plur.
nobilitati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
nōbĭlĭtāre
II plur.
nōbĭlĭtamĭni
FUTURO
II sing.
nōbĭlĭtātor
III sing.
nōbĭlĭtātor
II plur.
–
III plur.
nōbĭlĭtantor
PARTICIPIO
PERFECT
nobilitatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
nōbĭlĭtāri
PERFECT
Singular:
nobilitatus, –a, –um esse
Plural:
nobilitati, –ae, –a esse
FUTURO
nobilitatum esse
GERUND
nōbĭlĭtandus, –a, –um
SUPIN
nobilitatu
View the active form of this verb
nōbĭlĭtor tr. v. I conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android