Declensions / Conjugations latin


 Search within inflected forms
Donazione


normor - Passive diathesis


transitive verb I conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
 I sing. normor
 II sing. normāris, normāre
 III sing. normātur
 I plur. normāmur
 II plur. normamĭni
 III plur. normantur
IMPERFECT
 I sing. normābar
 II sing. normabāris, normabāre
 III sing. normabātur
 I plur. normabāmur
 II plur. normabamĭni
 III plur. normabantur
FUTURE
 I sing. normābor
 II sing. normabĕris, normabĕre
 III sing. normabĭtur
 I plur. normabĭmur
 II plur. normabimĭni
 III plur. normabuntur
PERFECT
 I sing. normatus, –a, –um sum
 II sing. normatus, –a, –um es
 III sing. normatus, –a, –um est
 I plur. normati, –ae, –a sumus
 II plur. normati, –ae, –a estis
 III plur. normati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
 I sing. normatus, –a, –um eram
 II sing. normatus, –a, –um eras
 III sing. normatus, –a, –um erat
 I plur. normati, –ae, –a eramus
 II plur. normati, –ae, –a eratis
 III plur. normati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
 I sing. normatus, –a, –um ero
 II sing. normatus, –a, –um eris
 III sing. normatus, –a, –um erit
 I plur. normati, –ae, –a erimus
 II plur. normati, –ae, –a eritis
 III plur. normati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
 I sing. normer
 II sing. normēris, normēre
 III sing. normētur
 I plur. normēmur
 II plur. normemĭni
 III plur. normentur
IMPERFECT
 I sing. normārer
 II sing. normarēris, normarēre
 III sing. normarētur
 I plur. normarēmur
 II plur. normaremĭni
 III plur. normarentur
PERFECT
 I sing. normatus, –a, –um sim
 II sing. normatus, –a, –um sis
 III sing. normatus, –a, –um sit
 I plur. normati, –ae, –a simus
 II plur. normati, –ae, –a sitis
 III plur. normati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
 I sing. normatus, –a, –um essem
 II sing. normatus, –a, –um esses
 III sing. normatus, –a, –um esset
 I plur. normati, –ae, –a essemus
 II plur. normati, –ae, –a essetis
 III plur. normati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
 II sing. normāre
 II plur. normamĭni
FUTURO
 II sing. normātor
 III sing. normātor
 II plur. –
 III plur. normantor
PARTICIPIO
PERFECT
 normatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
 normāri
PERFECT
 Singular: normatus, –a, –um esse
 Plural: normati, –ae, –a esse
FUTURO
 normatum esse
GERUND
 normandus, –a, –um
SUPIN
 normatu

View the active form of this verb


<<  normo Nortĭa  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Browse the Latin - English dictionary from:



{{ID:NORMOR100}} ---CACHE---