PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
oblittĕror
II sing.
oblittĕrāris, oblittĕrāre
III sing.
oblittĕrātur
I plur.
oblittĕrāmur
II plur.
oblittĕramĭni
III plur.
oblittĕrantur
IMPERFECT
I sing.
oblittĕrābar
II sing.
oblittĕrabāris, oblittĕrabāre
III sing.
oblittĕrabātur
I plur.
oblittĕrabāmur
II plur.
oblittĕrabamĭni
III plur.
oblittĕrabantur
FUTURE
I sing.
oblittĕrābor
II sing.
oblittĕrabĕris, oblittĕrabĕre
III sing.
oblittĕrabĭtur
I plur.
oblittĕrabĭmur
II plur.
oblittĕrabimĭni
III plur.
oblittĕrabuntur
PERFECT
I sing.
oblitteratus, –a, –um sum
II sing.
oblitteratus, –a, –um es
III sing.
oblitteratus, –a, –um est
I plur.
oblitterati, –ae, –a sumus
II plur.
oblitterati, –ae, –a estis
III plur.
oblitterati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
oblitteratus, –a, –um eram
II sing.
oblitteratus, –a, –um eras
III sing.
oblitteratus, –a, –um erat
I plur.
oblitterati, –ae, –a eramus
II plur.
oblitterati, –ae, –a eratis
III plur.
oblitterati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
oblitteratus, –a, –um ero
II sing.
oblitteratus, –a, –um eris
III sing.
oblitteratus, –a, –um erit
I plur.
oblitterati, –ae, –a erimus
II plur.
oblitterati, –ae, –a eritis
III plur.
oblitterati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
oblittĕrer
II sing.
oblittĕrēris, oblittĕrēre
III sing.
oblittĕrētur
I plur.
oblittĕrēmur
II plur.
oblittĕremĭni
III plur.
oblittĕrentur
IMPERFECT
I sing.
oblittĕrārer
II sing.
oblittĕrarēris, oblittĕrarēre
III sing.
oblittĕrarētur
I plur.
oblittĕrarēmur
II plur.
oblittĕraremĭni
III plur.
oblittĕrarentur
PERFECT
I sing.
oblitteratus, –a, –um sim
II sing.
oblitteratus, –a, –um sis
III sing.
oblitteratus, –a, –um sit
I plur.
oblitterati, –ae, –a simus
II plur.
oblitterati, –ae, –a sitis
III plur.
oblitterati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
oblitteratus, –a, –um essem
II sing.
oblitteratus, –a, –um esses
III sing.
oblitteratus, –a, –um esset
I plur.
oblitterati, –ae, –a essemus
II plur.
oblitterati, –ae, –a essetis
III plur.
oblitterati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
oblittĕrāre
II plur.
oblittĕramĭni
FUTURO
II sing.
oblittĕrātor
III sing.
oblittĕrātor
II plur.
–
III plur.
oblittĕrantor
PARTICIPIO
PERFECT
oblitteratus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
oblittĕrāri
PERFECT
Singular:
oblitteratus, –a, –um esse
Plural:
oblitterati, –ae, –a esse
FUTURO
oblitteratum esse
GERUND
oblittĕrandus, –a, –um
SUPIN
oblitteratu
View the active form of this verb
oblittĕror tr. v. I conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android