ordĭor - Active diathesis
deponent transitive and intransitive verb IV conjugation
See the translation of this word
DEPONENT FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
ordĭor
II sing.
ordīris, ordīre
III sing.
ordītur
I plur.
ordīmur
II plur.
ordimĭni
III plur.
ordiuntur
IMPERFECT
I sing.
ordiēbar
II sing.
ordiebāris, ordiebāre
III sing.
ordiebātur
I plur.
ordiebāmur
II plur.
ordiebamĭni
III plur.
ordiebantur
FUTURE
I sing.
ordĭar, ordĭbor
II sing.
ordiēris, ordiēre
III sing.
ordiētur
I plur.
ordiēmur
II plur.
ordiemĭni
III plur.
ordientur
PERFECT
I sing.
orsus, –a, –um sum
II sing.
orsus, –a, –um es
III sing.
orsus, –a, –um est
I plur.
orsi, –ae, –a sumus
II plur.
orsi, –ae, –a estis
III plur.
orsi, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
orsus, –a, –um eram
II sing.
orsus, –a, –um eras
III sing.
orsus, –a, –um erat
I plur.
orsi, –ae, –a eramus
II plur.
orsi, –ae, –a eratis
III plur.
orsi, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
orsus, –a, –um ero
II sing.
orsus, –a, –um eris
III sing.
orsus, –a, –um erit
I plur.
orsi, –ae, –a erimus
II plur.
orsi, –ae, –a eritis
III plur.
orsi, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
ordĭar
II sing.
ordiāris, ordiāre
III sing.
ordiātur
I plur.
ordiāmur
II plur.
ordiamĭni
III plur.
ordiantur
IMPERFECT
I sing.
ordīrer
II sing.
ordirēris, ordirēre
III sing.
ordirētur
I plur.
ordirēmur
II plur.
ordirēmini
III plur.
ordirentur
PERFECT
I sing.
orsus, –a, –um sim
II sing.
orsus, –a, –um sis
III sing.
orsus, –a, –um sit
I plur.
orsi, –ae, –a simus
II plur.
orsi, –ae, –a sitis
III plur.
orsi, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
orsus, –a, –um essem
II sing.
orsus, –a, –um esses
III sing.
orsus, –a, –um esset
I plur.
orsi, –ae, –a essemus
II plur.
orsi, –ae, –a essetis
III plur.
orsi, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
ordīre, ordimĭno
II plur.
ordimĭni
FUTURO
II sing.
ordītor
III sing.
ordītor
II plur.
–
III plur.
ordiuntor
INFINITIVE
PRESENT
ordīri
PERFECT
Singular:
orsus, –a, –um esse
Plural:
orsi, –ae, –a esse
FUTURO
Singular:
orsūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
orsūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENT
ordiens, –ientis
FUTURO
orsūrūs, –a, –ūm
SUPIN
Attivo:
orsum
Passivo:
orsu o orsu
GERUNDIO
Genitivo:
ordiendi
Dativo:
ordiendo
Accusativo:
ordiendum
Ablativo:
ordiendo
GERUND
ordiendus, –a, –um
ordĭor dep. tr. and intr. v. IV conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android