praecăvĕor - Passive diathesis


transitive and intransitive verb II conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praecăvĕor
II sing.
praecăvēris, praecăvēre
III sing.
praecăvētur
I plur.
praecăvēmur
II plur.
praecăvemĭni
III plur.
praecăventur
IMPERFECT
I sing.
praecăvēbar
II sing.
praecăvebāris, praecăvebāre
III sing.
praecăvebātur
I plur.
praecăvebāmur
II plur.
praecăvebamĭni
III plur.
praecăvebantur
FUTURE
I sing.
praecăvēbor
II sing.
praecăvebĕris, praecăvebĕre
III sing.
praecăvebĭtur
I plur.
praecăvebĭmur
II plur.
praecăvebimĭni
III plur.
praecăvebuntur
PERFECT
I sing.
praecautus, –a, –um sum
II sing.
praecautus, –a, –um es
III sing.
praecautus, –a, –um est
I plur.
praecauti, –ae, –a sumus
II plur.
praecauti, –ae, –a estis
III plur.
praecauti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praecautus, –a, –um eram
II sing.
praecautus, –a, –um eras
III sing.
praecautus, –a, –um erat
I plur.
praecauti, –ae, –a eramus
II plur.
praecauti, –ae, –a eratis
III plur.
praecauti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praecautus, –a, –um ero
II sing.
praecautus, –a, –um eris
III sing.
praecautus, –a, –um erit
I plur.
praecauti, –ae, –a erimus
II plur.
praecauti, –ae, –a eritis
III plur.
praecauti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praecăvĕar
II sing.
praecăveāris, praecăveāre
III sing.
praecăveātur
I plur.
praecăveāmur
II plur.
praecăveamĭni
III plur.
praecăveantur
IMPERFECT
I sing.
praecăvērer
II sing.
praecăverēris, praecăverēre
III sing.
praecăverētur
I plur.
praecăverēmur
II plur.
praecăveremĭni
III plur.
praecăverentur
PERFECT
I sing.
praecautus, –a, –um sim
II sing.
praecautus, –a, –um sis
III sing.
praecautus, –a, –um sit
I plur.
praecauti, –ae, –a simus
II plur.
praecauti, –ae, –a sitis
III plur.
praecauti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praecautus, –a, –um essem
II sing.
praecautus, –a, –um esses
III sing.
praecautus, –a, –um esset
I plur.
praecauti, –ae, –a essemus
II plur.
praecauti, –ae, –a essetis
III plur.
praecauti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praecăvēre
II plur.
praecăvemĭni
FUTURO
II sing.
praecăvētor
III sing.
praecăvētor
II plur.
III plur.
praecăventor
PARTICIPIO
PERFECT
praecautus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praecăvēri
PERFECT
Singular:
praecautus, –a, –um esse
Plural:
praecauti, –ae, –a esse
FUTURO
praecautum esse
GERUND
praecăvendus, –a, –um
SUPIN
praecautu

View the active form of this verb




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAECAVEOR100}}
---CACHE---