Donazione

praeclūdor - Passive diathesis


transitive verb III conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praeclūdor
II sing.
praeclūdĕris, praeclūdĕre
III sing.
praeclūdĭtur
I plur.
praeclūdĭmur
II plur.
praeclūdimĭni
III plur.
praeclūduntur
IMPERFECT
I sing.
praeclūdēbar
II sing.
praeclūdebāris, praeclūdebāre
III sing.
praeclūdebātur
I plur.
praeclūdebāmur
II plur.
praeclūdebamĭni
III plur.
praeclūdebantur
FUTURE
I sing.
praeclūdar
II sing.
praeclūdēris, praeclūdēre
III sing.
praeclūdētur
I plur.
praeclūdēmur
II plur.
praeclūdemĭni
III plur.
praeclūdentur
PERFECT
I sing.
praeclusus, –a, –um sum
II sing.
praeclusus, –a, –um es
III sing.
praeclusus, –a, –um est
I plur.
praeclusi, –ae, –a sumus
II plur.
praeclusi, –ae, –a estis
III plur.
praeclusi, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praeclusus, –a, –um eram
II sing.
praeclusus, –a, –um eras
III sing.
praeclusus, –a, –um erat
I plur.
praeclusi, –ae, –a eramus
II plur.
praeclusi, –ae, –a eratis
III plur.
praeclusi, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praeclusus, –a, –um ero
II sing.
praeclusus, –a, –um eris
III sing.
praeclusus, –a, –um erit
I plur.
praeclusi, –ae, –a erimus
II plur.
praeclusi, –ae, –a eritis
III plur.
praeclusi, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praeclūdar
II sing.
praeclūdāris, praeclūdāre
III sing.
praeclūdātur
I plur.
praeclūdāmur
II plur.
praeclūdamĭni
III plur.
praeclūdantur
IMPERFECT
I sing.
praeclūdĕrer
II sing.
praeclūderēris, praeclūderēre
III sing.
praeclūderētur
I plur.
praeclūderēmur
II plur.
praeclūderemĭni
III plur.
praeclūderentur
PERFECT
I sing.
praeclusus, –a, –um sim
II sing.
praeclusus, –a, –um sis
III sing.
praeclusus, –a, –um sit
I plur.
praeclusi, –ae, –a simus
II plur.
praeclusi, –ae, –a sitis
III plur.
praeclusi, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praeclusus, –a, –um essem
II sing.
praeclusus, –a, –um esses
III sing.
praeclusus, –a, –um esset
I plur.
praeclusi, –ae, –a essemus
II plur.
praeclusi, –ae, –a essetis
III plur.
praeclusi, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praeclūdĕre
II plur.
praeclūdimĭni
FUTURO
II sing.
praeclūdĭtor
III sing.
praeclūdĭtor
II plur.
–
III plur.
praeclūduntor
PARTICIPIO
PERFECT
praeclusus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praeclūdi
PERFECT
Singular:
praeclusus, –a, –um esse
Plural:
praeclusi, –ae, –a esse
FUTURO
praeclusum esse
GERUND
praeclūdendus, –a, –um
SUPIN
praeclusu

View the active form of this verb

‹ praeclūdo
praeclŭens ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeclārus adj. I cl.
praeclāvĭum nt. noun II decl.
praeclens adj. pres. part. II cl.
praeclūdens adj. pres. part. II cl.
praeclūdo tr. v. III conjug.
praeclūdor tr. v. III conjug.
praeclŭens adj. pres. part. II cl.
praeclŭĕo intr. v. II conjug.
praeclŭo intr. v. II conjug.
praeclūsĭo fem. noun III decl.
praeclusūrūs adj. fut. part.
praeclusus adj. perf. part. I cl.
praeclusus adj. perf. inf.
praeco masc. noun III decl.
praecoctūrūs adj. fut. part.
praecoctus adj. perf. part. I cl.
praecoctus adj. perf. inf.
praecŏcus adj. I cl.
praecōgĭtans adj. pres. part. II cl.
praecōgĭtātĭo fem. noun III decl.
{{ID:PRAECLUDOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android