Donazione

praecōnor - Active diathesis


deponent transitive verb I conjugation

See the translation of this word



DEPONENT FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praecōnor
II sing.
praecōnāris, praecōnāre
III sing.
praecōnātur
I plur.
praecōnāmur
II plur.
praecōnamĭni
III plur.
praecōnantur
IMPERFECT
I sing.
praecōnābar
II sing.
praecōnabāris, praecōnabāre
III sing.
praecōnabātur
I plur.
praecōnabāmur
II plur.
praecōnabamĭni
III plur.
praecōnabantur
FUTURE
I sing.
praecōnābor
II sing.
praecōnabĕris, praecōnabĕre
III sing.
praecōnabĭtur
I plur.
praecōnabĭmur
II plur.
praecōnabimĭni
III plur.
praecōnabuntur
PERFECT
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PLUPERFECT
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
–erant
FUTURE PERFECT
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praecōner
II sing.
praecōnēris, praecōnēre
III sing.
praecōnētur
I plur.
praecōnēmur
II plur.
praecōnemĭni
III plur.
praecōnentur
IMPERFECT
I sing.
praecōnārer
II sing.
praecōnarēris, praecōnarēre
III sing.
praecōnarētur
I plur.
praecōnarēmur
II plur.
praecōnaremĭni
III plur.
praecōnarentur
PERFECT
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PLUPERFECT
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praecōnāre
II plur.
praecōnamĭni
FUTURO
II sing.
praecōnātor
III sing.
praecōnātor
II plur.
–
III plur.
praecōnantor
INFINITIVE
PRESENT
praecōnāri
PERFECT
Singular:
–
Plural:
–
FUTURO
Singular:
–
Plural:
–
PARTICIPIO
PRESENT
praecōnans, –antis
FUTURO
–
SUPIN
Attivo:
–
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
praecōnandi
Dativo:
praecōnando
Accusativo:
praecōnandum
Ablativo:
praecōnando
GERUND
praecōnandus, –a, –um



‹ praecōnor
praeconsūmens ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecondĭtus adj. I cl.
praecōnĭum nt. noun II decl.
praecōnĭus adj. I cl.
praecōno tr. v. I conjug.
praecōnor tr. v. I conjug.
praecōnor dep. tr. v. I conjug.
praeconsūmens adj. pres. part. II cl.
praeconsūmo tr. v. III conjug.
praeconsūmor tr. v. III conjug.
praeconsumptūrūs adj. fut. part.
praeconsumptus adj. perf. part. I cl.
praeconsumptus adj. perf. inf.
praecontrectans adj. pres. part. II cl.
praecontrecto tr. v. I conjug.
praecontrector tr. v. I conjug.
praecŏquens adj. pres. part. II cl.
praecŏquis adj. II cl.
praecŏquo tr. v. III conjug.
praecŏquor tr. v. III conjug.
praecŏquus adj. I cl.
{{ID:PRAECONOR200}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android