Donazione

praedestinatūrūs


adjective future participle

See the translation of this word



MASCULINE
SINGULAR
Nom.
praedestinaturus
Gen.
praedestinaturi
Dat.
praedestinaturo
Acc.
praedestinaturum
Abl.
praedestinature
Voc.
praedestinaturo
PLURAL
Nom.
praedestinaturi
Gen.
praedestinatorum
Dat.
praedestinaturis
Acc.
praedestinaturos
Abl.
praedestinaturi
Voc.
praedestinaturis
FEMININE
SINGULAR
Nom.
praedestinatura
Gen.
praedestinaturae
Dat.
praedestinaturae
Acc.
praedestinaturam
Abl.
praedestinatura
Voc.
praedestinatura
PLURAL
Nom.
praedestinaturae
Gen.
praedestinaturarum
Dat.
praedestinaturis
Acc.
praedestinaturas
Abl.
praedestinaturae
Voc.
praedestinaturis
NEUTER
SINGULAR
Nom.
praedestinaturum
Gen.
praedestinaturi
Dat.
praedestinaturo
Acc.
praedestinaturum
Abl.
praedestinaturum
Voc.
praedestinaturo
PLURAL
Nom.
praedestinatura
Gen.
praedestinaturorum
Dat.
praedestinaturis
Acc.
praedestinatura
Abl.
praedestinatura
Voc.
praedestinaturis

‹ praedestĭnātĭo
praedestinatus ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedemnor tr. v. I conjug.
praedensus adj. I cl.
praedēsignātus adj. I cl.
praedestĭnans adj. pres. part. II cl.
praedestĭnātĭo fem. noun III decl.
praedestinatūrūs adj. fut. part.
praedestinatus adj. perf. part. I cl.
praedestinatus adj. perf. inf.
praedestĭno tr. v. I conjug.
praedestĭnor tr. v. I conjug.
praedētermĭnans adj. pres. part. II cl.
praedētermĭno tr. v. I conjug.
praedētermĭnor tr. v. I conjug.
praedextĕr adj. I cl.
praedĭātŏr masc. noun III decl.
praedĭātōrĭus adj. I cl.
praedĭātūra fem. noun I decl.
praedĭātus adj. I cl.
praedĭcābĭlis adj. II cl.
praedĭcāmentum nt. noun II decl.
{{ID:PRAEDESTINATURUS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android