Donazione

praedūcor - Passive diathesis


transitive verb III conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praedūcor
II sing.
praedūcĕris, praedūcĕre
III sing.
praedūcĭtur
I plur.
praedūcĭmur
II plur.
praedūcimĭni
III plur.
praedūcuntur
IMPERFECT
I sing.
praedūcēbar
II sing.
praedūcebāris, praedūcebāre
III sing.
praedūcebātur
I plur.
praedūcebāmur
II plur.
praedūcebamĭni
III plur.
praedūcebantur
FUTURE
I sing.
praedūcar
II sing.
praedūcēris, praedūcēre
III sing.
praedūcētur
I plur.
praedūcēmur
II plur.
praedūcemĭni
III plur.
praedūcentur
PERFECT
I sing.
praeductus, –a, –um sum
II sing.
praeductus, –a, –um es
III sing.
praeductus, –a, –um est
I plur.
praeducti, –ae, –a sumus
II plur.
praeducti, –ae, –a estis
III plur.
praeducti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praeductus, –a, –um eram
II sing.
praeductus, –a, –um eras
III sing.
praeductus, –a, –um erat
I plur.
praeducti, –ae, –a eramus
II plur.
praeducti, –ae, –a eratis
III plur.
praeducti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praeductus, –a, –um ero
II sing.
praeductus, –a, –um eris
III sing.
praeductus, –a, –um erit
I plur.
praeducti, –ae, –a erimus
II plur.
praeducti, –ae, –a eritis
III plur.
praeducti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praedūcar
II sing.
praedūcāris, praedūcāre
III sing.
praedūcātur
I plur.
praedūcāmur
II plur.
praedūcamĭni
III plur.
praedūcantur
IMPERFECT
I sing.
praedūcĕrer
II sing.
praedūcerēris, praedūcerēre
III sing.
praedūcerētur
I plur.
praedūcerēmur
II plur.
praedūceremĭni
III plur.
praedūcerentur
PERFECT
I sing.
praeductus, –a, –um sim
II sing.
praeductus, –a, –um sis
III sing.
praeductus, –a, –um sit
I plur.
praeducti, –ae, –a simus
II plur.
praeducti, –ae, –a sitis
III plur.
praeducti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praeductus, –a, –um essem
II sing.
praeductus, –a, –um esses
III sing.
praeductus, –a, –um esset
I plur.
praeducti, –ae, –a essemus
II plur.
praeducti, –ae, –a essetis
III plur.
praeducti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praedūcĕre
II plur.
praedūcimĭni
FUTURO
II sing.
praedūcĭtor
III sing.
praedūcĭtor
II plur.
–
III plur.
praedūcuntor
PARTICIPIO
PERFECT
praeductus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praedūci
PERFECT
Singular:
praeductus, –a, –um esse
Plural:
praeducti, –ae, –a esse
FUTURO
praeductum esse
GERUND
praedūcendus, –a, –um
SUPIN
praeductu

View the active form of this verb

‹ praedūco
praeductōrĭus ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedōnŭlus masc. noun II decl.
praedor dep. tr. and intr. v. I conjug.
praedor tr. v. I conjug.
praedūcens adj. pres. part. II cl.
praedūco tr. v. III conjug.
praedūcor tr. v. III conjug.
praeductōrĭus adj. I cl.
praeductūrūs adj. fut. part.
praeductus adj. perf. part. I cl.
praeductus adj. perf. inf.
praedulcia pl. nt. noun III decl.
praedulcis adj. II cl.
praedūrans adj. pres. part. II cl.
praeduratūrūs adj. fut. part.
praeduratus adj. perf. part. I cl.
praeduratus adj. perf. inf.
praedūrē adv.
praedūro tr. and intr. v. I conjug.
praedūror tr. and intr. v. I conjug.
praedūrus adj. I cl.
{{ID:PRAEDUCOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android