Donazione

praefīgor - Passive diathesis


transitive verb III conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praefīgor
II sing.
praefīgĕris, praefīgĕre
III sing.
praefīgĭtur
I plur.
praefīgĭmur
II plur.
praefīgimĭni
III plur.
praefīguntur
IMPERFECT
I sing.
praefīgēbar
II sing.
praefīgebāris, praefīgebāre
III sing.
praefīgebātur
I plur.
praefīgebāmur
II plur.
praefīgebamĭni
III plur.
praefīgebantur
FUTURE
I sing.
praefīgar
II sing.
praefīgēris, praefīgēre
III sing.
praefīgētur
I plur.
praefīgēmur
II plur.
praefīgemĭni
III plur.
praefīgentur
PERFECT
I sing.
praefixus, –a, –um sum
II sing.
praefixus, –a, –um es
III sing.
praefixus, –a, –um est
I plur.
praefixi, –ae, –a sumus
II plur.
praefixi, –ae, –a estis
III plur.
praefixi, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praefixus, –a, –um eram
II sing.
praefixus, –a, –um eras
III sing.
praefixus, –a, –um erat
I plur.
praefixi, –ae, –a eramus
II plur.
praefixi, –ae, –a eratis
III plur.
praefixi, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praefixus, –a, –um ero
II sing.
praefixus, –a, –um eris
III sing.
praefixus, –a, –um erit
I plur.
praefixi, –ae, –a erimus
II plur.
praefixi, –ae, –a eritis
III plur.
praefixi, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praefīgar
II sing.
praefīgāris, praefīgāre
III sing.
praefīgātur
I plur.
praefīgāmur
II plur.
praefīgamĭni
III plur.
praefīgantur
IMPERFECT
I sing.
praefīgĕrer
II sing.
praefīgerēris, praefīgerēre
III sing.
praefīgerētur
I plur.
praefīgerēmur
II plur.
praefīgeremĭni
III plur.
praefīgerentur
PERFECT
I sing.
praefixus, –a, –um sim
II sing.
praefixus, –a, –um sis
III sing.
praefixus, –a, –um sit
I plur.
praefixi, –ae, –a simus
II plur.
praefixi, –ae, –a sitis
III plur.
praefixi, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praefixus, –a, –um essem
II sing.
praefixus, –a, –um esses
III sing.
praefixus, –a, –um esset
I plur.
praefixi, –ae, –a essemus
II plur.
praefixi, –ae, –a essetis
III plur.
praefixi, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praefīgĕre
II plur.
praefīgimĭni
FUTURO
II sing.
praefīgĭtor
III sing.
praefīgĭtor
II plur.
–
III plur.
praefīguntor
PARTICIPIO
PERFECT
praefixus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praefīgi
PERFECT
Singular:
praefixus, –a, –um esse
Plural:
praefixi, –ae, –a esse
FUTURO
praefixum esse
GERUND
praefīgendus, –a, –um
SUPIN
praefixu

View the active form of this verb

‹ praefīgo
praefĭgūrans ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praefĭcĭor tr. v. III conjug. end. -io
praefīdens adj. II cl.
praefīdentĕr adv.
praefīgens adj. pres. part. II cl.
praefīgo tr. v. III conjug.
praefīgor tr. v. III conjug.
praefĭgūrans adj. pres. part. II cl.
praefĭgūrātĭo fem. noun III decl.
praefĭgūrātŏr masc. noun III decl.
praefiguratūrūs adj. fut. part.
praefiguratus adj. perf. part. I cl.
praefiguratus adj. perf. inf.
praefĭgūro tr. v. I conjug.
praefĭgūror tr. v. I conjug.
praefīniens adj. pres. part. II cl.
praefīnĭo tr. v. IV conjug.
praefīnĭor tr. v. IV conjug.
praefīnītĭo fem. noun III decl.
praefinitūrūs adj. fut. part.
praefinitus adj. perf. part. I cl.
{{ID:PRAEFIGOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android