PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praefringor
II sing.
praefringĕris, praefringĕre
III sing.
praefringĭtur
I plur.
praefringĭmur
II plur.
praefringimĭni
III plur.
praefringuntur
IMPERFECT
I sing.
praefringēbar
II sing.
praefringebāris, praefringebāre
III sing.
praefringebātur
I plur.
praefringebāmur
II plur.
praefringebamĭni
III plur.
praefringebantur
FUTURE
I sing.
praefringar
II sing.
praefringēris, praefringēre
III sing.
praefringētur
I plur.
praefringēmur
II plur.
praefringemĭni
III plur.
praefringentur
PERFECT
I sing.
praefractus, –a, –um sum
II sing.
praefractus, –a, –um es
III sing.
praefractus, –a, –um est
I plur.
praefracti, –ae, –a sumus
II plur.
praefracti, –ae, –a estis
III plur.
praefracti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praefractus, –a, –um eram
II sing.
praefractus, –a, –um eras
III sing.
praefractus, –a, –um erat
I plur.
praefracti, –ae, –a eramus
II plur.
praefracti, –ae, –a eratis
III plur.
praefracti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praefractus, –a, –um ero
II sing.
praefractus, –a, –um eris
III sing.
praefractus, –a, –um erit
I plur.
praefracti, –ae, –a erimus
II plur.
praefracti, –ae, –a eritis
III plur.
praefracti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praefringar
II sing.
praefringāris, praefringāre
III sing.
praefringātur
I plur.
praefringāmur
II plur.
praefringamĭni
III plur.
praefringantur
IMPERFECT
I sing.
praefringĕrer
II sing.
praefringerēris, praefringerēre
III sing.
praefringerētur
I plur.
praefringerēmur
II plur.
praefringeremĭni
III plur.
praefringerentur
PERFECT
I sing.
praefractus, –a, –um sim
II sing.
praefractus, –a, –um sis
III sing.
praefractus, –a, –um sit
I plur.
praefracti, –ae, –a simus
II plur.
praefracti, –ae, –a sitis
III plur.
praefracti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praefractus, –a, –um essem
II sing.
praefractus, –a, –um esses
III sing.
praefractus, –a, –um esset
I plur.
praefracti, –ae, –a essemus
II plur.
praefracti, –ae, –a essetis
III plur.
praefracti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praefringĕre
II plur.
praefringimĭni
FUTURO
II sing.
praefringĭtor
III sing.
praefringĭtor
II plur.
–
III plur.
praefringuntor
PARTICIPIO
PERFECT
praefractus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praefringi
PERFECT
Singular:
praefractus, –a, –um esse
Plural:
praefracti, –ae, –a esse
FUTURO
praefractum esse
GERUND
praefringendus, –a, –um
SUPIN
praefractu
View the active form of this verb
praefringor tr. v. III conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android