praefringor - Passive diathesis


transitive verb III conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praefringor
II sing.
praefringĕris, praefringĕre
III sing.
praefringĭtur
I plur.
praefringĭmur
II plur.
praefringimĭni
III plur.
praefringuntur
IMPERFECT
I sing.
praefringēbar
II sing.
praefringebāris, praefringebāre
III sing.
praefringebātur
I plur.
praefringebāmur
II plur.
praefringebamĭni
III plur.
praefringebantur
FUTURE
I sing.
praefringar
II sing.
praefringēris, praefringēre
III sing.
praefringētur
I plur.
praefringēmur
II plur.
praefringemĭni
III plur.
praefringentur
PERFECT
I sing.
praefractus, –a, –um sum
II sing.
praefractus, –a, –um es
III sing.
praefractus, –a, –um est
I plur.
praefracti, –ae, –a sumus
II plur.
praefracti, –ae, –a estis
III plur.
praefracti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praefractus, –a, –um eram
II sing.
praefractus, –a, –um eras
III sing.
praefractus, –a, –um erat
I plur.
praefracti, –ae, –a eramus
II plur.
praefracti, –ae, –a eratis
III plur.
praefracti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praefractus, –a, –um ero
II sing.
praefractus, –a, –um eris
III sing.
praefractus, –a, –um erit
I plur.
praefracti, –ae, –a erimus
II plur.
praefracti, –ae, –a eritis
III plur.
praefracti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praefringar
II sing.
praefringāris, praefringāre
III sing.
praefringātur
I plur.
praefringāmur
II plur.
praefringamĭni
III plur.
praefringantur
IMPERFECT
I sing.
praefringĕrer
II sing.
praefringerēris, praefringerēre
III sing.
praefringerētur
I plur.
praefringerēmur
II plur.
praefringeremĭni
III plur.
praefringerentur
PERFECT
I sing.
praefractus, –a, –um sim
II sing.
praefractus, –a, –um sis
III sing.
praefractus, –a, –um sit
I plur.
praefracti, –ae, –a simus
II plur.
praefracti, –ae, –a sitis
III plur.
praefracti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praefractus, –a, –um essem
II sing.
praefractus, –a, –um esses
III sing.
praefractus, –a, –um esset
I plur.
praefracti, –ae, –a essemus
II plur.
praefracti, –ae, –a essetis
III plur.
praefracti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praefringĕre
II plur.
praefringimĭni
FUTURO
II sing.
praefringĭtor
III sing.
praefringĭtor
II plur.
III plur.
praefringuntor
PARTICIPIO
PERFECT
praefractus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praefringi
PERFECT
Singular:
praefractus, –a, –um esse
Plural:
praefracti, –ae, –a esse
FUTURO
praefractum esse
GERUND
praefringendus, –a, –um
SUPIN
praefractu

View the active form of this verb




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAEFRINGOR100}}
---CACHE---