Donazione

praegnor - Passive diathesis


transitive verb I conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praegnor
II sing.
praegnāris, praegnāre
III sing.
praegnātur
I plur.
praegnāmur
II plur.
praegnamĭni
III plur.
praegnantur
IMPERFECT
I sing.
praegnābar
II sing.
praegnabāris, praegnabāre
III sing.
praegnabātur
I plur.
praegnabāmur
II plur.
praegnabamĭni
III plur.
praegnabantur
FUTURE
I sing.
praegnābor
II sing.
praegnabĕris, praegnabĕre
III sing.
praegnabĭtur
I plur.
praegnabĭmur
II plur.
praegnabimĭni
III plur.
praegnabuntur
PERFECT
I sing.
praegnatus, –a, –um sum
II sing.
praegnatus, –a, –um es
III sing.
praegnatus, –a, –um est
I plur.
praegnati, –ae, –a sumus
II plur.
praegnati, –ae, –a estis
III plur.
praegnati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praegnatus, –a, –um eram
II sing.
praegnatus, –a, –um eras
III sing.
praegnatus, –a, –um erat
I plur.
praegnati, –ae, –a eramus
II plur.
praegnati, –ae, –a eratis
III plur.
praegnati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praegnatus, –a, –um ero
II sing.
praegnatus, –a, –um eris
III sing.
praegnatus, –a, –um erit
I plur.
praegnati, –ae, –a erimus
II plur.
praegnati, –ae, –a eritis
III plur.
praegnati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praegner
II sing.
praegnēris, praegnēre
III sing.
praegnētur
I plur.
praegnēmur
II plur.
praegnemĭni
III plur.
praegnentur
IMPERFECT
I sing.
praegnārer
II sing.
praegnarēris, praegnarēre
III sing.
praegnarētur
I plur.
praegnarēmur
II plur.
praegnaremĭni
III plur.
praegnarentur
PERFECT
I sing.
praegnatus, –a, –um sim
II sing.
praegnatus, –a, –um sis
III sing.
praegnatus, –a, –um sit
I plur.
praegnati, –ae, –a simus
II plur.
praegnati, –ae, –a sitis
III plur.
praegnati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praegnatus, –a, –um essem
II sing.
praegnatus, –a, –um esses
III sing.
praegnatus, –a, –um esset
I plur.
praegnati, –ae, –a essemus
II plur.
praegnati, –ae, –a essetis
III plur.
praegnati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praegnāre
II plur.
praegnamĭni
FUTURO
II sing.
praegnātor
III sing.
praegnātor
II plur.
–
III plur.
praegnantor
PARTICIPIO
PERFECT
praegnatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praegnāri
PERFECT
Singular:
praegnatus, –a, –um esse
Plural:
praegnati, –ae, –a esse
FUTURO
praegnatum esse
GERUND
praegnandus, –a, –um
SUPIN
praegnatu

View the active form of this verb

‹ praegno
praegrăcĭlis ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praegnatūrūs adj. fut. part.
praegnātŭs masc. noun IV decl.
praegnatus adj. perf. part. I cl.
praegnatus adj. perf. inf.
praegno tr. v. I conjug.
praegnor tr. v. I conjug.
praegrăcĭlis adj. II cl.
praegrădans adj. pres. part. II cl.
praegradiens adj. pres. part. II cl.
praegradior dep. tr. and intr. v. III conjug. end. -io
praegrădo tr. v. I conjug.
praegrădor tr. v. I conjug.
praegrandis adj. II cl.
praegrassūrūs adj. fut. part.
praegrassus adj. perf. part. I cl.
praegrăvans adj. pres. part. II cl.
praegravatūrūs adj. fut. part.
praegravatus adj. perf. part. I cl.
praegravatus adj. perf. inf.
praegrăvis adj. II cl.
{{ID:PRAEGNOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android