praemĕdĭtor - Active diathesis
deponent transitive verb I conjugation
See the translation of this word
DEPONENT FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praemĕdĭtor
II sing.
praemĕdĭtāris, praemĕdĭtāre
III sing.
praemĕdĭtātur
I plur.
praemĕdĭtāmur
II plur.
praemĕdĭtamĭni
III plur.
praemĕdĭtantur
IMPERFECT
I sing.
praemĕdĭtābar
II sing.
praemĕdĭtabāris, praemĕdĭtabāre
III sing.
praemĕdĭtabātur
I plur.
praemĕdĭtabāmur
II plur.
praemĕdĭtabamĭni
III plur.
praemĕdĭtabantur
FUTURE
I sing.
praemĕdĭtābor
II sing.
praemĕdĭtabĕris, praemĕdĭtabĕre
III sing.
praemĕdĭtabĭtur
I plur.
praemĕdĭtabĭmur
II plur.
praemĕdĭtabimĭni
III plur.
praemĕdĭtabuntur
PERFECT
I sing.
praemeditatus, –a, –um sum
II sing.
praemeditatus, –a, –um es
III sing.
praemeditatus, –a, –um est
I plur.
praemeditati, –ae, –a sumus
II plur.
praemeditati, –ae, –a estis
III plur.
praemeditati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praemeditatus, –a, –um eram
II sing.
praemeditatus, –a, –um eras
III sing.
praemeditatus, –a, –um erat
I plur.
praemeditati, –ae, –a eramus
II plur.
praemeditati, –ae, –a eratis
III plur.
praemeditati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praemeditatus, –a, –um ero
II sing.
praemeditatus, –a, –um eris
III sing.
praemeditatus, –a, –um erit
I plur.
praemeditati, –ae, –a erimus
II plur.
praemeditati, –ae, –a eritis
III plur.
praemeditati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praemĕdĭter
II sing.
praemĕdĭtēris, praemĕdĭtēre
III sing.
praemĕdĭtētur
I plur.
praemĕdĭtēmur
II plur.
praemĕdĭtemĭni
III plur.
praemĕdĭtentur
IMPERFECT
I sing.
praemĕdĭtārer
II sing.
praemĕdĭtarēris, praemĕdĭtarēre
III sing.
praemĕdĭtarētur
I plur.
praemĕdĭtarēmur
II plur.
praemĕdĭtaremĭni
III plur.
praemĕdĭtarentur
PERFECT
I sing.
praemeditatus, –a, –um sim
II sing.
praemeditatus, –a, –um sis
III sing.
praemeditatus, –a, –um sit
I plur.
praemeditati, –ae, –a simus
II plur.
praemeditati, –ae, –a sitis
III plur.
praemeditati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praemeditatus, –a, –um essem
II sing.
praemeditatus, –a, –um esses
III sing.
praemeditatus, –a, –um esset
I plur.
praemeditati, –ae, –a essemus
II plur.
praemeditati, –ae, –a essetis
III plur.
praemeditati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praemĕdĭtāre
II plur.
praemĕdĭtamĭni
FUTURO
II sing.
praemĕdĭtātor
III sing.
praemĕdĭtātor
II plur.
–
III plur.
praemĕdĭtantor
INFINITIVE
PRESENT
praemĕdĭtāri
PERFECT
Singular:
praemeditatus, –a, –um esse
Plural:
praemeditati, –ae, –a esse
FUTURO
Singular:
praemeditatūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
praemeditatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENT
praemĕdĭtans, –antis
FUTURO
praemeditatūrūs, –a, –ūm
SUPIN
Attivo:
praemeditatum
Passivo:
praemeditatu
GERUNDIO
Genitivo:
praemĕdĭtandi
Dativo:
praemĕdĭtando
Accusativo:
praemĕdĭtandum
Ablativo:
praemĕdĭtando
GERUND
praemĕdĭtandus, –a, –um
praemĕdĭtor dep. tr. v. I conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android