PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praemoenĭor
II sing.
praemoenīris, praemoenīre
III sing.
praemoenītur
I plur.
praemoenīmur
II plur.
praemoenimĭni
III plur.
praemoeniuntur
IMPERFECT
I sing.
praemoeniēbar
II sing.
praemoeniebāris, praemoeniebāre
III sing.
praemoeniebātur
I plur.
praemoeniebāmur
II plur.
praemoeniebamĭni
III plur.
praemoeniebantur
FUTURE
I sing.
praemoenĭar
II sing.
praemoeniēris, praemoeniēre
III sing.
praemoeniētur
I plur.
praemoeniēmur
II plur.
praemoeniemĭni
III plur.
praemoenientur
PERFECT
I sing.
praemoenitus, –a, –um sum
II sing.
praemoenitus, –a, –um es
III sing.
praemoenitus, –a, –um est
I plur.
praemoeniti, –ae, –a sumus
II plur.
praemoeniti, –ae, –a estis
III plur.
praemoeniti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praemoenitus, –a, –um eram
II sing.
praemoenitus, –a, –um eras
III sing.
praemoenitus, –a, –um erat
I plur.
praemoeniti, –ae, –a eramus
II plur.
praemoeniti, –ae, –a eratis
III plur.
praemoeniti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praemoenitus, –a, –um ero
II sing.
praemoenitus, –a, –um eris
III sing.
praemoenitus, –a, –um erit
I plur.
praemoeniti, –ae, –a erimus
II plur.
praemoeniti, –ae, –a eritis
III plur.
praemoeniti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praemoenĭar
II sing.
praemoeniāris, praemoeniāre
III sing.
praemoeniātur
I plur.
praemoeniāmur
II plur.
praemoeniamĭni
III plur.
praemoeniantur
IMPERFECT
I sing.
praemoenīrer
II sing.
praemoenirēris, praemoenivirēre
III sing.
praemoenirētur
I plur.
praemoenirēmur
II plur.
praemoenirēmini
III plur.
praemoenirentur
PERFECT
I sing.
praemoenitus, –a, –um sim
II sing.
praemoenitus, –a, –um sis
III sing.
praemoenitus, –a, –um sit
I plur.
praemoeniti, –ae, –a simus
II plur.
praemoeniti, –ae, –a sitis
III plur.
praemoeniti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praemoenitus, –a, –um essem
II sing.
praemoenitus, –a, –um esses
III sing.
praemoenitus, –a, –um esset
I plur.
praemoeniti, –ae, –a essemus
II plur.
praemoeniti, –ae, –a essetis
III plur.
praemoeniti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praemoenīre
II plur.
praemoenimĭni
FUTURO
II sing.
praemoenītor
III sing.
praemoenītor
II plur.
–
III plur.
praemoeniuntor
PARTICIPIO
PERFECT
praemoenitus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praemoenīri
PERFECT
Singular:
praemoenitus, –a, –um esse
Plural:
praemoeniti, –ae, –a esse
FUTURO
praemoenitum esse
GERUND
praemoeniendus, –a, –um
SUPIN
praemoenitu
View the active form of this verb
praemoenĭor tr. v. IV conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android