Donazione

praenuntĭo - Active diathesis


transitive verb I conjugation

See the translation of this word



ACTIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praenuntĭo
II sing.
praenuntĭas
III sing.
praenuntĭat
I plur.
praenuntĭāmus
II plur.
praenuntĭātis
III plur.
praenuntĭant
IMPERFECT
I sing.
praenuntĭābam
II sing.
praenuntĭābas
III sing.
praenuntĭābat
I plur.
praenuntĭabāmus
II plur.
praenuntĭabātis
III plur.
praenuntĭābant
FUTURE
I sing.
praenuntĭābo
II sing.
praenuntĭābis
III sing.
praenuntĭābit
I plur.
praenuntĭabĭmus
II plur.
praenuntĭabĭtis
III plur.
praenuntĭābunt
PERFECT
I sing.
praenuntiavi
II sing.
praenuntiavisti
III sing.
praenuntiavit
I plur.
praenuntiavĭmus
II plur.
praenuntiavistis
III plur.
praenuntiavērunt, praenuntiavēre
PLUPERFECT
I sing.
praenuntiavĕram
II sing.
praenuntiavĕras
III sing.
praenuntiavĕrat
I plur.
praenuntiaverāmus
II plur.
praenuntiaverātis
III plur.
praenuntiavĕrant
FUTURE PERFECT
I sing.
praenuntiavĕro
II sing.
praenuntiavĕris
III sing.
praenuntiavĕrit
I plur.
praenuntiaverĭmus
II plur.
praenuntiaverĭtis
III plur.
praenuntiavĕrint
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praenuntĭem
II sing.
praenuntĭes
III sing.
praenuntĭet
I plur.
praenuntĭēmus
II plur.
praenuntĭētis
III plur.
praenuntĭent
IMPERFECT
I sing.
praenuntĭārem
II sing.
praenuntĭāres
III sing.
praenuntĭāret
I plur.
praenuntĭarēmus
II plur.
praenuntĭarētis
III plur.
praenuntĭārent
PERFECT
I sing.
praenuntiavĕrim
II sing.
praenuntiavĕris
III sing.
praenuntiavĕrit
I plur.
praenuntiaverĭmus
II plur.
praenuntiaverĭtis
III plur.
praenuntiavĕrint
PLUPERFECT
I sing.
praenuntiavissem
II sing.
praenuntiavisses
III sing.
praenuntiavisset
I plur.
praenuntiavissēmus
II plur.
praenuntiavissētis
III plur.
praenuntiavissent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praenuntĭa
II plur.
praenuntĭāte
FUTURO
II sing.
praenuntĭāto
III sing.
praenuntĭāto
II plur.
praenuntĭatōte
III plur.
praenuntĭanto
PARTICIPIO
PRESENT
praenuntĭans, –antis
FUTURO
praenuntiatūrūs, –a, –ūm
INFINITIVE
PRESENT
praenuntĭāre
PERFECT
praenuntiavisse
FUTURO
Singular:
praenuntiatūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
praenuntiatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praenuntĭandi
Dativo:
praenuntĭando
Accusativo:
ad praenuntĭandum
Ablativo:
praenuntĭando
SUPIN
praenuntiatum

View the passive form of this verb

‹ praenuntiatus
praenuntĭor ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praenuntĭātŏr masc. noun III decl.
praenuntĭātrix fem. noun III decl.
praenuntiatūrūs adj. fut. part.
praenuntiatus adj. perf. part. I cl.
praenuntiatus adj. perf. inf.
praenuntĭo tr. v. I conjug.
praenuntĭor tr. v. I conjug.
praenuntĭum nt. noun II decl.
praenuntĭus masc. noun II decl.
praenuntĭus adj. I cl.
praeobtūrans adj. II cl.
praeoccĭdens adj. pres. part. II cl.
praeoccĭdo intr. v. III conjug.
praeoccŭpans adj. pres. part. II cl.
praeoccŭpātĭo fem. noun III decl.
praeoccupatūrūs adj. fut. part.
praeoccupatus adj. perf. part. I cl.
praeoccupatus adj. perf. inf.
praeoccŭpo tr. v. I conjug.
praeoccŭpor tr. v. I conjug.
{{ID:PRAENUNTIO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android