ACTIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praepĕdĭo
II sing.
praepĕdis
III sing.
praepĕdit
I plur.
praepĕdīmus
II plur.
praepĕdītis
III plur.
praepĕdĭunt
IMPERFECT
I sing.
praepĕdiēbam
II sing.
praepĕdiēbas
III sing.
praepĕdiēbat
I plur.
praepĕdiebāmus
II plur.
praepĕdiebātis
III plur.
praepĕdiēbant
FUTURE
I sing.
praepĕdĭam
II sing.
praepĕdĭes
III sing.
praepĕdĭet
I plur.
praepĕdiēmus
II plur.
praepĕdiētis
III plur.
praepĕdĭent
PERFECT
I sing.
praepedii o praepedivi
II sing.
praepediisti o praepedivisti
III sing.
praepediit o praepedivit
I plur.
praepediĭmus o praepedivĭmus
II plur.
praepediistis o praepedivistis
III plur.
praepediērunt o praepedivērunt, ēre
PLUPERFECT
I sing.
praepediĕram o praepedivĕram
II sing.
praepediĕras o praepedivĕras
III sing.
praepediĕrat o praepedivĕrat
I plur.
praepedierāmus o praepediverāmus
II plur.
praepedierātis o praepediverātis
III plur.
praepediĕrant o praepedivĕrant
FUTURE PERFECT
I sing.
praepediĕro o praepedivĕro
II sing.
praepediĕris o praepedivĕris
III sing.
praepediĕrit o praepedivĕrit
I plur.
praepedierĭmus o praepediverĭmus
II plur.
praepedierĭtis o praepediverĭtis
III plur.
praepediĕrint o praepedivĕrint
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praepĕdĭam
II sing.
praepĕdĭas
III sing.
praepĕdĭat
I plur.
praepĕdiāmus
II plur.
praepĕdiātis
III plur.
praepĕdĭant
IMPERFECT
I sing.
praepĕdīrem
II sing.
praepĕdīres
III sing.
praepĕdīret
I plur.
praepĕdirēmus
II plur.
praepĕdirētis
III plur.
praepĕdīrent
PERFECT
I sing.
praepediĕrim o praepedivĕrim
II sing.
praepediĕris o praepedivĕris
III sing.
praepediĕrit o praepedivĕrit
I plur.
praepedierĭmus o praepediverĭmus
II plur.
praepedierĭtis o praepediverĭtis
III plur.
praepediĕrint o praepedivĕrint
PLUPERFECT
I sing.
praepediissem o praepedivissem
II sing.
praepediisses o praepedivisses
III sing.
praepediisset o praepedivisset
I plur.
praepediissēmus o praepedivissēmus
II plur.
praepediissētis o praepedivissētis
III plur.
praepediissent o praepedivissent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praepĕdi
II plur.
praepĕdīte
FUTURO
II sing.
praepĕdīto
III sing.
praepĕdīto
II plur.
praepĕditōte
III plur.
praepĕdiunto
PARTICIPIO
PRESENT
praepĕdiens, –ientis
FUTURO
praepeditūrūs, –a, –ūm
INFINITIVE
PRESENT
praepĕdīre
PERFECT
praepediisse o praepedivisse
FUTURO
Singular:
praepeditūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
praepeditūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praepĕdiendi
Dativo:
praepĕdiendo
Accusativo:
ad praepĕdiendum
Ablativo:
praepĕdiendo
SUPIN
praepeditum
View the passive form of this verb
praepĕdĭo tr. v. IV conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android