Donazione

praepōnor - Passive diathesis


transitive verb III conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praepōnor
II sing.
praepōnĕris, praepōnĕre
III sing.
praepōnĭtur
I plur.
praepōnĭmur
II plur.
praepōnimĭni
III plur.
praepōnuntur
IMPERFECT
I sing.
praepōnēbar
II sing.
praepōnebāris, praepōnebāre
III sing.
praepōnebātur
I plur.
praepōnebāmur
II plur.
praepōnebamĭni
III plur.
praepōnebantur
FUTURE
I sing.
praepōnar
II sing.
praepōnēris, praepōnēre
III sing.
praepōnētur
I plur.
praepōnēmur
II plur.
praepōnemĭni
III plur.
praepōnentur
PERFECT
I sing.
praepositus o praepostus, –a, –um sum
II sing.
praepositus o praepostus, –a, –um es
III sing.
praepositus o praepostus, –a, –um est
I plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a sumus
II plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a estis
III plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praepositus o praepostus, –a, –um eram
II sing.
praepositus o praepostus, –a, –um eras
III sing.
praepositus o praepostus, –a, –um erat
I plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a eramus
II plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a eratis
III plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praepositus o praepostus, –a, –um ero
II sing.
praepositus o praepostus, –a, –um eris
III sing.
praepositus o praepostus, –a, –um erit
I plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a erimus
II plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a eritis
III plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praepōnar
II sing.
praepōnāris, praepōnāre
III sing.
praepōnātur
I plur.
praepōnāmur
II plur.
praepōnamĭni
III plur.
praepōnantur
IMPERFECT
I sing.
praepōnĕrer
II sing.
praepōnerēris, praepōnerēre
III sing.
praepōnerētur
I plur.
praepōnerēmur
II plur.
praepōneremĭni
III plur.
praepōnerentur
PERFECT
I sing.
praepositus o praepostus, –a, –um sim
II sing.
praepositus o praepostus, –a, –um sis
III sing.
praepositus o praepostus, –a, –um sit
I plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a simus
II plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a sitis
III plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praepositus o praepostus, –a, –um essem
II sing.
praepositus o praepostus, –a, –um esses
III sing.
praepositus o praepostus, –a, –um esset
I plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a essemus
II plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a essetis
III plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praepōnĕre
II plur.
praepōnimĭni
FUTURO
II sing.
praepōnĭtor
III sing.
praepōnĭtor
II plur.
–
III plur.
praepōnuntor
PARTICIPIO
PERFECT
praepositus o praepostus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praepōni
PERFECT
Singular:
praepositus o praepostus, –a, –um esse
Plural:
praepositi o praeposti, –ae, –a esse
FUTURO
praepositum esse o praepostum esse
GERUND
praepōnendus, –a, –um
SUPIN
praepositu o praepostu

View the active form of this verb

‹ praepōno
praeportans ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeponderatus adj. perf. inf.
praepondĕro tr. and intr. v. I conjug.
praepondĕror tr. and intr. v. I conjug.
praepōnens adj. pres. part. II cl.
praepōno tr. v. III conjug.
praepōnor tr. v. III conjug.
praeportans adj. pres. part. II cl.
praeporto tr. v. I conjug.
praeportor tr. v. I conjug.
praeposita fem. noun I decl.
praepŏsĭtĭo fem. noun III decl.
praepŏsĭtīvus adj. I cl.
praepositum nt. noun II decl.
praepŏsĭtūra fem. noun I decl.
praepositūrūs adj. fut. part.
praepositus masc. noun II decl.
praepositus adj. perf. part. I cl.
praepositus adj. perf. inf.
praepostĕra pl. nt. noun II decl.
praepostĕrans adj. pres. part. II cl.
{{ID:PRAEPONOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android