praescrībor - Passive diathesis
transitive and intransitive verb III conjugation
See the translation of this word
PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praescrībor
II sing.
praescrībĕris, praescrībĕre
III sing.
praescrībĭtur
I plur.
praescrībĭmur
II plur.
praescrībimĭni
III plur.
praescrībuntur
IMPERFECT
I sing.
praescrībēbar
II sing.
praescrībebāris, praescrībebāre
III sing.
praescrībebātur
I plur.
praescrībebāmur
II plur.
praescrībebamĭni
III plur.
praescrībebantur
FUTURE
I sing.
praescrībar
II sing.
praescrībēris, praescrībēre
III sing.
praescrībētur
I plur.
praescrībēmur
II plur.
praescrībemĭni
III plur.
praescrībentur
PERFECT
I sing.
praescriptus, –a, –um sum
II sing.
praescriptus, –a, –um es
III sing.
praescriptus, –a, –um est
I plur.
praescripti, –ae, –a sumus
II plur.
praescripti, –ae, –a estis
III plur.
praescripti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praescriptus, –a, –um eram
II sing.
praescriptus, –a, –um eras
III sing.
praescriptus, –a, –um erat
I plur.
praescripti, –ae, –a eramus
II plur.
praescripti, –ae, –a eratis
III plur.
praescripti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praescriptus, –a, –um ero
II sing.
praescriptus, –a, –um eris
III sing.
praescriptus, –a, –um erit
I plur.
praescripti, –ae, –a erimus
II plur.
praescripti, –ae, –a eritis
III plur.
praescripti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praescrībar
II sing.
praescrībāris, praescrībāre
III sing.
praescrībātur
I plur.
praescrībāmur
II plur.
praescrībamĭni
III plur.
praescrībantur
IMPERFECT
I sing.
praescrībĕrer
II sing.
praescrīberēris, praescrīberēre
III sing.
praescrīberētur
I plur.
praescrīberēmur
II plur.
praescrīberemĭni
III plur.
praescrīberentur
PERFECT
I sing.
praescriptus, –a, –um sim
II sing.
praescriptus, –a, –um sis
III sing.
praescriptus, –a, –um sit
I plur.
praescripti, –ae, –a simus
II plur.
praescripti, –ae, –a sitis
III plur.
praescripti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praescriptus, –a, –um essem
II sing.
praescriptus, –a, –um esses
III sing.
praescriptus, –a, –um esset
I plur.
praescripti, –ae, –a essemus
II plur.
praescripti, –ae, –a essetis
III plur.
praescripti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praescrībĕre
II plur.
praescrībĭmini
FUTURO
II sing.
praescrībĭtor
III sing.
praescrībĭtor
II plur.
–
III plur.
praescrībuntor
PARTICIPIO
PERFECT
praescriptus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praescrībi
PERFECT
Singular:
praescriptus, –a, –um esse
Plural:
praescripti, –ae, –a esse
FUTURO
praescriptum esse
GERUND
praescrībendus, –a, –um
SUPIN
praescriptu
View the active form of this verb
praescrībor tr. and intr. v. III conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android