PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praesentor
II sing.
praesentāris, praesentāre
III sing.
praesentātur
I plur.
praesentāmur
II plur.
praesentamĭni
III plur.
praesentantur
IMPERFECT
I sing.
praesentābar
II sing.
praesentabāris, praesentabāre
III sing.
praesentabātur
I plur.
praesentabāmur
II plur.
praesentabamĭni
III plur.
praesentabantur
FUTURE
I sing.
praesentābor
II sing.
praesentabĕris, praesentabĕre
III sing.
praesentabĭtur
I plur.
praesentabĭmur
II plur.
praesentabimĭni
III plur.
praesentabuntur
PERFECT
I sing.
praesentatus, –a, –um sum
II sing.
praesentatus, –a, –um es
III sing.
praesentatus, –a, –um est
I plur.
praesentati, –ae, –a sumus
II plur.
praesentati, –ae, –a estis
III plur.
praesentati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praesentatus, –a, –um eram
II sing.
praesentatus, –a, –um eras
III sing.
praesentatus, –a, –um erat
I plur.
praesentati, –ae, –a eramus
II plur.
praesentati, –ae, –a eratis
III plur.
praesentati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praesentatus, –a, –um ero
II sing.
praesentatus, –a, –um eris
III sing.
praesentatus, –a, –um erit
I plur.
praesentati, –ae, –a erimus
II plur.
praesentati, –ae, –a eritis
III plur.
praesentati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praesenter
II sing.
praesentēris, praesentēre
III sing.
praesentētur
I plur.
praesentēmur
II plur.
praesentemĭni
III plur.
praesententur
IMPERFECT
I sing.
praesentārer
II sing.
praesentarēris, praesentarēre
III sing.
praesentarētur
I plur.
praesentarēmur
II plur.
praesentaremĭni
III plur.
praesentarentur
PERFECT
I sing.
praesentatus, –a, –um sim
II sing.
praesentatus, –a, –um sis
III sing.
praesentatus, –a, –um sit
I plur.
praesentati, –ae, –a simus
II plur.
praesentati, –ae, –a sitis
III plur.
praesentati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praesentatus, –a, –um essem
II sing.
praesentatus, –a, –um esses
III sing.
praesentatus, –a, –um esset
I plur.
praesentati, –ae, –a essemus
II plur.
praesentati, –ae, –a essetis
III plur.
praesentati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praesentāre
II plur.
praesentamĭni
FUTURO
II sing.
praesentātor
III sing.
praesentātor
II plur.
–
III plur.
praesentantor
PARTICIPIO
PERFECT
praesentatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praesentāri
PERFECT
Singular:
praesentatus, –a, –um esse
Plural:
praesentati, –ae, –a esse
FUTURO
praesentatum esse
GERUND
praesentandus, –a, –um
SUPIN
praesentatu
View the active form of this verb
praesentor tr. v. I conjug.
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android