praesentor - Passive diathesis


transitive verb I conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praesentor
II sing.
praesentāris, praesentāre
III sing.
praesentātur
I plur.
praesentāmur
II plur.
praesentamĭni
III plur.
praesentantur
IMPERFECT
I sing.
praesentābar
II sing.
praesentabāris, praesentabāre
III sing.
praesentabātur
I plur.
praesentabāmur
II plur.
praesentabamĭni
III plur.
praesentabantur
FUTURE
I sing.
praesentābor
II sing.
praesentabĕris, praesentabĕre
III sing.
praesentabĭtur
I plur.
praesentabĭmur
II plur.
praesentabimĭni
III plur.
praesentabuntur
PERFECT
I sing.
praesentatus, –a, –um sum
II sing.
praesentatus, –a, –um es
III sing.
praesentatus, –a, –um est
I plur.
praesentati, –ae, –a sumus
II plur.
praesentati, –ae, –a estis
III plur.
praesentati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praesentatus, –a, –um eram
II sing.
praesentatus, –a, –um eras
III sing.
praesentatus, –a, –um erat
I plur.
praesentati, –ae, –a eramus
II plur.
praesentati, –ae, –a eratis
III plur.
praesentati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praesentatus, –a, –um ero
II sing.
praesentatus, –a, –um eris
III sing.
praesentatus, –a, –um erit
I plur.
praesentati, –ae, –a erimus
II plur.
praesentati, –ae, –a eritis
III plur.
praesentati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praesenter
II sing.
praesentēris, praesentēre
III sing.
praesentētur
I plur.
praesentēmur
II plur.
praesentemĭni
III plur.
praesententur
IMPERFECT
I sing.
praesentārer
II sing.
praesentarēris, praesentarēre
III sing.
praesentarētur
I plur.
praesentarēmur
II plur.
praesentaremĭni
III plur.
praesentarentur
PERFECT
I sing.
praesentatus, –a, –um sim
II sing.
praesentatus, –a, –um sis
III sing.
praesentatus, –a, –um sit
I plur.
praesentati, –ae, –a simus
II plur.
praesentati, –ae, –a sitis
III plur.
praesentati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praesentatus, –a, –um essem
II sing.
praesentatus, –a, –um esses
III sing.
praesentatus, –a, –um esset
I plur.
praesentati, –ae, –a essemus
II plur.
praesentati, –ae, –a essetis
III plur.
praesentati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praesentāre
II plur.
praesentamĭni
FUTURO
II sing.
praesentātor
III sing.
praesentātor
II plur.
III plur.
praesentantor
PARTICIPIO
PERFECT
praesentatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praesentāri
PERFECT
Singular:
praesentatus, –a, –um esse
Plural:
praesentati, –ae, –a esse
FUTURO
praesentatum esse
GERUND
praesentandus, –a, –um
SUPIN
praesentatu

View the active form of this verb




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAESENTOR100}}