praestĭnor - Passive diathesis


transitive verb I conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praestĭnor
II sing.
praestĭnāris, praestĭnāre
III sing.
praestĭnātur
I plur.
praestĭnāmur
II plur.
praestĭnamĭni
III plur.
praestĭnantur
IMPERFECT
I sing.
praestĭnābar
II sing.
praestĭnabāris, praestĭnabāre
III sing.
praestĭnabātur
I plur.
praestĭnabāmur
II plur.
praestĭnabamĭni
III plur.
praestĭnabantur
FUTURE
I sing.
praestĭnābor
II sing.
praestĭnabĕris, praestĭnabĕre
III sing.
praestĭnabĭtur
I plur.
praestĭnabĭmur
II plur.
praestĭnabimĭni
III plur.
praestĭnabuntur
PERFECT
I sing.
praestinatus, –a, –um sum
II sing.
praestinatus, –a, –um es
III sing.
praestinatus, –a, –um est
I plur.
praestinati, –ae, –a sumus
II plur.
praestinati, –ae, –a estis
III plur.
praestinati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praestinatus, –a, –um eram
II sing.
praestinatus, –a, –um eras
III sing.
praestinatus, –a, –um erat
I plur.
praestinati, –ae, –a eramus
II plur.
praestinati, –ae, –a eratis
III plur.
praestinati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praestinatus, –a, –um ero
II sing.
praestinatus, –a, –um eris
III sing.
praestinatus, –a, –um erit
I plur.
praestinati, –ae, –a erimus
II plur.
praestinati, –ae, –a eritis
III plur.
praestinati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praestĭner
II sing.
praestĭnēris, praestĭnēre
III sing.
praestĭnētur
I plur.
praestĭnēmur
II plur.
praestĭnemĭni
III plur.
praestĭnentur
IMPERFECT
I sing.
praestĭnārer
II sing.
praestĭnarēris, praestĭnarēre
III sing.
praestĭnarētur
I plur.
praestĭnarēmur
II plur.
praestĭnaremĭni
III plur.
praestĭnarentur
PERFECT
I sing.
praestinatus, –a, –um sim
II sing.
praestinatus, –a, –um sis
III sing.
praestinatus, –a, –um sit
I plur.
praestinati, –ae, –a simus
II plur.
praestinati, –ae, –a sitis
III plur.
praestinati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praestinatus, –a, –um essem
II sing.
praestinatus, –a, –um esses
III sing.
praestinatus, –a, –um esset
I plur.
praestinati, –ae, –a essemus
II plur.
praestinati, –ae, –a essetis
III plur.
praestinati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praestĭnāre
II plur.
praestĭnamĭni
FUTURO
II sing.
praestĭnātor
III sing.
praestĭnātor
II plur.
III plur.
praestĭnantor
PARTICIPIO
PERFECT
praestinatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praestĭnāri
PERFECT
Singular:
praestinatus, –a, –um esse
Plural:
praestinati, –ae, –a esse
FUTURO
praestinatum esse
GERUND
praestĭnandus, –a, –um
SUPIN
praestinatu

View the active form of this verb




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAESTINOR100}}
---CACHE---