PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praestĭnor
II sing.
praestĭnāris, praestĭnāre
III sing.
praestĭnātur
I plur.
praestĭnāmur
II plur.
praestĭnamĭni
III plur.
praestĭnantur
IMPERFECT
I sing.
praestĭnābar
II sing.
praestĭnabāris, praestĭnabāre
III sing.
praestĭnabātur
I plur.
praestĭnabāmur
II plur.
praestĭnabamĭni
III plur.
praestĭnabantur
FUTURE
I sing.
praestĭnābor
II sing.
praestĭnabĕris, praestĭnabĕre
III sing.
praestĭnabĭtur
I plur.
praestĭnabĭmur
II plur.
praestĭnabimĭni
III plur.
praestĭnabuntur
PERFECT
I sing.
praestinatus, –a, –um sum
II sing.
praestinatus, –a, –um es
III sing.
praestinatus, –a, –um est
I plur.
praestinati, –ae, –a sumus
II plur.
praestinati, –ae, –a estis
III plur.
praestinati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praestinatus, –a, –um eram
II sing.
praestinatus, –a, –um eras
III sing.
praestinatus, –a, –um erat
I plur.
praestinati, –ae, –a eramus
II plur.
praestinati, –ae, –a eratis
III plur.
praestinati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praestinatus, –a, –um ero
II sing.
praestinatus, –a, –um eris
III sing.
praestinatus, –a, –um erit
I plur.
praestinati, –ae, –a erimus
II plur.
praestinati, –ae, –a eritis
III plur.
praestinati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praestĭner
II sing.
praestĭnēris, praestĭnēre
III sing.
praestĭnētur
I plur.
praestĭnēmur
II plur.
praestĭnemĭni
III plur.
praestĭnentur
IMPERFECT
I sing.
praestĭnārer
II sing.
praestĭnarēris, praestĭnarēre
III sing.
praestĭnarētur
I plur.
praestĭnarēmur
II plur.
praestĭnaremĭni
III plur.
praestĭnarentur
PERFECT
I sing.
praestinatus, –a, –um sim
II sing.
praestinatus, –a, –um sis
III sing.
praestinatus, –a, –um sit
I plur.
praestinati, –ae, –a simus
II plur.
praestinati, –ae, –a sitis
III plur.
praestinati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praestinatus, –a, –um essem
II sing.
praestinatus, –a, –um esses
III sing.
praestinatus, –a, –um esset
I plur.
praestinati, –ae, –a essemus
II plur.
praestinati, –ae, –a essetis
III plur.
praestinati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praestĭnāre
II plur.
praestĭnamĭni
FUTURO
II sing.
praestĭnātor
III sing.
praestĭnātor
II plur.
–
III plur.
praestĭnantor
PARTICIPIO
PERFECT
praestinatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praestĭnāri
PERFECT
Singular:
praestinatus, –a, –um esse
Plural:
praestinati, –ae, –a esse
FUTURO
praestinatum esse
GERUND
praestĭnandus, –a, –um
SUPIN
praestinatu
View the active form of this verb
praestĭnor tr. v. I conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android